Meningen

Een giga-geslaagde opvolger van de eerste Paddington film.

Sterk genoeg om je uit een depri-bui te halen wat mij betreft.

Ik hoop dat er op z'n minst nog een 3e film komt.

Zwak.

De beelden van Parijs en enkele originele oorlogs-documentatie fragmenten zijn wel de moeite waard.

Het acteerwerk is over het algemeen van een laag tot zeer laag niveau.

De vele cameo's zorgen niet voor een meerwaarde.

Sommige domme scènes irriteerden mij zelfs.

De enige acteur die echt iets van zijn rol weet te maken is Gert Fröbe.

Fijn dat ik die in zijn eigen taal hoorde spreken.

De man had vooraan op de poster mogen staan, maar ja, het is een Franse film, en de cast staat er in alfabetische volgorde op, met als gevolg dat Belmondo, geheel en al onterecht, als eerste genoemd werd.

Voor Fröbe 1,5*, en voor de rest 1* maakt 2,5* in totaal

Wazig en weinig vlot verhaaltje met hier en daar wat aardige plaatjes en een fijne soundtrack.

De acteerprestaties zijn beneden peil, met uitzondering van die van James Darren, die zich staande weet te houden met dit povere script.

Darren vertoont overigens een treffende gelijkenis met de befaamde trompetist Herb Alpert, die in de jaren zestig en zeventig gigantisch populair was.

Ik vraag me af of die gelijkenis een reden geweest kan zijn om Darren in de film ook de rol van trompetist toe te bedelen.

Sommige shots konden zo van platenhoezen van Herb Alpert stammen.

Maria Rohm ziet er wel leuk uit, maar haar uitstraling in deze film heeft wat van een etalagepop weg.

De "erotische" scènes zijn erg braafjes in beeld gebracht.

Als dit Franco's meesterwerk is dan mag de rest aan mij voorbijgaan.

2* (een voor de muziek en een voor Darren)

Zonder de prettige jazzy muziek had ik de eindstreep denkelijk niet gehaald bij het bekijken van de film.

Alwéér een keer bekeken, via Canvas TV deze keer.

En alwéér evenzeer genoten als tijdens de vele vorige kijkbeurten.

Het was niet eens de bedoeling, want ik heb de film natuurlijk ook thuis, maar ik kan deze film gewoon niet weerstaan.

Verslavend grappig.

5,5* (als dat zou kunnen )

Net toen ik dacht dat ik alle westerns met John Payne wel gezien had (inclusief zijn TV western serie) dook deze op...
En het blijkt ook nog een erg goede te zijn.
Net als "Westward the Women", eveneens uit 1951(!) een "karavaan-western".
Payne in een heel onsympathieke rol (aanvankelijk tenminste )
Je zou hem zo van het scherm willen schieten af en toe.
Dat is eens wat anders.
Het verhaal trouwens ook.

Dennis O'Keefe doet weinig onder voor Payne.
Arleen Whelan deed mij erg aan Katherine Hepburn denken, maar dan in een iets aantrekkelijkere sexy uitvoering

Verhaal met een aantal aardige plotwendingen en een verrassend einde.

De Duitse DVD release van White Pearl Classics, onder de titel "Die Faust der Vergeltung", is goed te doen.

Onverwacht toch wat teleurstellend.

Vooral te wijten aan het over-acteren van een deel van de cast (Cook en

en de vreselijk slechte Aurora)

Alan Curtis is miscast en zet een belabberd zwakke rol neer.

Goed dat hij niet al teveel in beeld komt.

De stem van Ella Raines, vooral wanneer ze die verheft, is afschuwelijk snerpend en irritant.

Dialogen soms wat te simplistisch.

Gelukkig zijn er Gomez, die degelijk acteert, en Tone die zijn rol niet teveel aandikt.

Het beste van de film is toch de fotografie.

Vooral de nachtscènes zijn juweeltjes in zwart-wit, die ik graag nog eens opnieuw wil bekijken.

Met gemengde gevoelens bekeken deze ge-update versie van de in 1936 voor het eerst ten tonele gevoerde stripfiguur, bedacht door tekenaar Lee Falk.

Logisch dat Kit Walker als The Phantom nu een aangepaste outfit moest dragen, en niet meer in de strakke tricot van de originele versie kon (of wilde) rondlopen (ook al kunnen Superman en consorten dat blijkbaar wél )

Zijn nieuwe outfit ziet er best wel cool uit ook.

Met Ryan Carnes als Kit had ik het aanvankelijk wel wat moeilijk, en helemaal goed kwam het ook later niet echt.

Iets teveel "het jochie van hiernaast".

Het begin van de film (mini-serie) maakte mij daadwerkelijk kotsmisselijk door de onvaste cameravoering, en riep de neiging op te stoppen met kijken.

Na die eerste minuten volgden er zo'n twintig á 25 die zo saai zijn dat ik echt moest doorbijten...per slot wilde ik The Phantom wel eens in actie zijn komen, want ik vind het een fijn personage.

In de oude strips en film-serial tenminste.

Ook Billy Zane bracht het er destijds niet slecht vanaf.

Toch vind ik persoonlijk dat The Phantom beter past in een eerder tijdperk dan het huidige, met minder technologie en digitaal geweld.

De beste rol (en invulling daarvan) heeft Jean Marchand as Abel Vandermaark.

Cas Anvar als booswicht Rhatib Singh kon mij niet overtuigen.

De romance met Renny Davidson (vertolkt door Cameron Goodman) had voor mij niet gehoeven.

Isabella Rosselini zag er wat opgeblazen uit (helaas) en haar kapsel deed daar ook geen goed aan.

Mijn doorzettingsvermogen loonde zich uiteindelijk toch want het verhaal werd allengs beter, en kent zelfs enkele leuke momenten.

De "Parkour" stunts zijn goed.

Aardige poging om het legendarische personage nieuw leven in te blazen, maar niet sterk genoeg voor een vervolg.

Een pracht van een komedie, waar ik met veel genoegen naar gekeken heb.

Je krijgt terloops ook wat kijk op de Iraanse belevingswereld.

Hilarische vondst is dat zoon Morteza (Babak Hamidian) die geen Frans spreekt, in Frankrijk een Chinese tolk inhuurt, omdat hij zelf wel het Chinees machtig is.

Die jongedame (Zhuoer Zhu) vertaalt dan naar het Frans en vise-versa.

Lekker chaotisch.

De moeder spreekt wel Frans en gaat haar eigen gangetje.

Golab Adineh zet hier een geweldige rol neer.

Wat een actrice!

Voor mij is zij de absolute ster van de film.

Feelgood op z'n Iraans.

De kwaliteit van het stop-motion werk overtreft die van het acteerwerk bij verre.
Daar konden duurdere producties uit dezelfde periode nog wat van leren.

Jammer dat men het nodig vond om de best-uitziende babe al kort na begin van de film te laten sneuvelen

De stop-motion krijgt hier van mij alle punten.

De poster mag er ook zijn.

Oerdegelijke Murphy western (een van mijn favoriete westerns met Audie)
Het grimmige verhaal kan mij zeer bekoren.

Murph is lekker bars en bot, zo zie ik hem graag.
John Saxon is hier echt een groot pluspunt, prachtige rol.

Geweldige landschappen, die vooral in het tweede deel van de film aan bod komen.

Lee van Cleef heeft een kleinere rol, maar brengt er niet veel van terecht.
Zijn sterfscène is gewoon erg slecht gespeeld

Vooral aan het begin van de film is Vic Morrow (bandiet Crip) heel sterk.

Murphy fans mogen zich gelukkig prijzen met de Duitse Blu-ray release van Explosive Media, die is uitstekend van beeld en geluid.
Zo wil ik alle Murphy westerns wel hebben.

mr rumson

Het verhaal is overigens gebaseerd op het boek "Wyatt Earp, Frontier Marshal", (1931) van Stuart Lake.

Andere films die daar ook gebruik van maakten waren Frontier Marshal, My Darling Clementine en Gunfight at the O K Corral.

In feite speelde Rory Calhoun dus de rol van Wyatt Earp, al werd die naam niet gebruikt.

In plaats daarvan werd het Chino Bullock.

Wellicht een knipoog naar een andere befaamde gerechtsdienaar uit het oude Westen, sheriff Seth Bullock.

Wat die laaghangende holsters betreft, tja, Hollywood uitvinding.

Je zag ze in alle films en TV series gedragen worden.

Dat type van holsters bestond in werkelijkheid destijds helemaal niet (ook niet de riempjes om de holsters vast te binden aan je been)

Dat type werd pas rond 1910 bedacht voor de Texas Rangers.

Bij de huidige western lederbewerkers vallen die dan ook onder de benaming Hollywood gun rigs.

Zoek naar eens op als je er zin in hebt. (onder de noemer "Gunleather")

Pakkende sfeerbeelden, die door de muziek nog meer impact hebben.

Regen, mist, duisternis (heel veel erg donkere scènes, waarin je moet raden wat er zich afspeelt) in een grijs en grauw Rimini.

In deze sombere setting bewegen zich de personages, die in feite bijna allemaal in een uitzichtsloze situatie verkeren.

Depressieve somberheid beheerst het leven van de hoofdpersonages; die in het geval van Delon en Massari sterk vertolkt worden.

Petrovna heeft in feite niet zo erg veel te doen, afgezien van mooi wezen, maar speelt toch niet ondermaats.

De beste scènes zijn die met Massari en Delon.

Alida Valli speelt de rol van Vanina's moeder.

Dat was wel even schrikken...toen ik achteraf opzocht wie dat was

Ik had haar helemaal niet herkend in het ordinaire heks-achtige wezen dat zij hier vertolkt.

Hoe kan een actrice, die ooit zo'n grote schoonheid was, er zo uitzien op niet eens zo late leeftijd (49 jaar)?

Ondanks al de somberheid moest ik toch nog wel even lachen in de scène waarin Delon als onderwijzer zijn leerlingen toespreekt, met zijn op en neer wippende sigaret in de mond

Niet goed naar Bogart gekeken denk ik.

Ook wel lachwekkend is het feit dat Delon zijn overjas, en zijn groene coltrui, nog net in bed niet aan blijft houden.

Voeg daarbij zijn kettingroken, en stel je het geurtje dat er aan hem gehangen moet hebben even voor.

Voor Petrovna ook niet zo prettig tijdens de tongzoen-scène lijkt mij.

Dat moet zo'n beetje hebben gesmaakt als het uitlikken van een asbak.

Het einde vond ik wel wat "kort door de bocht".

Merkwaardig (klein) detail: zowel Petrovna als Massari hebben een pukkel op vrijwel dezelfde plek op hun voorhoofd

N.B.

Dit is niet de eerste film van Zurlini die ik zag, maar ik wil er best nog een paar proberen.

Een indringende naargeestige en meeslepende film, met een ijzingwekkende Guillaume Canet, die volledig weet te overtuigen als de gestoorde seriemoordenaar Franck Neuhart.

Het acteerwerk van de overige cast laat ook niets te wensen over.
Fotografie, kleurgebruik en muziek passen allemaal perfect bij elkaar.
De moorden shockeren, juist omdat ze niet expliciet in beeld worden gebracht.

Het verhaal is gebaseerd op ware feiten.
Veel is er voor de film niet veranderd aan de ware gebeurtenissen
De echte naam van de moordenaar is overigens Alain Lamare.

Het is al eerder gezegd door anderen hier: realistischer dan de vaak sterk overdreven Amerikaanse films in dit genre.

Zeker niet minder dan 4* waard in mijn beleving
Deze film zal mij nog wel een tijdje bijblijven.