Final Destination: Bloodlines (2025)

Wat is je punt?

Leuke film, niet te lang ook wat je fijn vind en dan geef je een onvoldoende. Dat matcht niet.

Wat matcht niet, vertel?

Je bent niet in staat tot zelfstandig nadenken en een inhoudelijk antwoord formuleren merk ik?

Nee, ik vraag me gewoon af wat jij niet vindt matchen aan m'n score...

Vermoedelijk bedoelt The Oceanic Six dat je begint met : “leuke film , niet te lang “. Dat zijn vier woorden waaruit je mag concluderen dat het een prima film is .en dus een voldoende . Maar jij beoordeeld deze vervolgens met een 2,5 . Dat is een vorm van contradictie, toch ?

Mwah, ik vindt 2,5 sterren geen slechte score.

"When you fuck with death, things get messy."

Bloodlines is een uitstekend vervolg, misschien wel de sterkste film in de zesdelige reeks. Fantastisch hoe zelfs het personage William Bludworth (Tony Todd) eindelijk op geloofwaardige wijze gestalte krijgt. De kills zijn zonder meer fenomenaal. Super origineel en gory, een schot in de roos. De Dood blijkt net als vroeger de perfecte antagonist.

De enige flaw in de film is die chalet van oma Iris. Buiten is een verdedigingslinie opgetrokken alsof ze een charge van Poolse huzaren verwacht, maar dat slaat helemaal nergens op. Ze wil toch de Dood verslaan en die gedijt net bij scherpe voorwerpen, zoals de talrijke spiezen die her en der in de tuin opgesteld staan. Elk tuinornament in haar hof is een potentiële marteldood. Was oma niet beter af geweest met een tuin vol stootkussens? Dan leefde ze nu nog. Dat vergalt de pret echter niet. De supervette kills, de uitstekende opbouw en fijne speelduur maken van deze sequel een dolle rit.

Begin is inderdaad spectaculair maar rest een beetje flauw. Cgi ziet er echt nep uit. Misschien is dat minder als je het op blu ray ziet. Voor het eerst ook deel twee en deel drie bekeken. Nu nog deel 5 bekijken en 4 moet ik maar overslaan zo te lezen.

Het 6e deel alweer uit de franchise. Na deel 1 lag de focus vooral op de creatieve manier waarop mensen stierven in deze reeks en minder aandacht (en budget) naar de rest. Dus een hoop mindere sequels helaas. Met deze Bloodlines is de reeks toch wat herpakt. De pauze van 14 jaar na de vorige film heeft duidelijk goed gedaan. Meer verhaal, genoeg diepgang voor dit genre en leuke kills. Alleen jammer van de echt wel lelijke CGI. Maar een boeiende cast en genoeg spanning voor de liefhebbers. De serie voelt nog aan als een B-franchise, maar met deze film is het 1 van de leukere B-franchises.

Bijzonder entertainend zesde hoofdstuk dat de desbetreffende griezelwereld met een goed excuus tot leven weet te wekken. Voor zowel de reeks als voor de regiecarrière van Zach Lipovsky en Adam B. Stein vormt Bloodlines mogelijk het beste materiaal waar ze tot nu toe mee uit de hoek zijn gekomen. Uiteraard leunt het allemaal sterk op computereffecten die niet bepaald realistisch zijn, maar de lompe moordpartijen kijken fijn weg en het acteerwerk is netjes. De makers gaan bovendien opvallend grafisch te werk wanneer het op de USP van de film aankomt, in combinatie met voldoende creativiteit. Inhoudelijk is het allemaal wat slapjes, maar Bloodlines blijft niettemin elke minuut luchtig en vermakelijk.

Prima film. Waar ik na al die jaren nog steeds lichte trauma's heb van het kijken van de oudere films (zonnebank, boomstammen, acupunctuur etc) zal dat bij deze film wel meevallen, hoewel hier ook best brute kills waren. Acteerwerk was best prima en hoewel het verhaal het typische Final Destination sausje heeft voelt het toch "vernieuwend" omdat het niet telkens visioen-dood-visioen-dood is. Minpuntje was wel het constante gevoel van "O nee, er is weer iemand bruut doodgegaan, he gossie wat vervelend" bij de hoofdpersonages.

Hoewel de film niet bijzonder lang duurt was ik het laatste half uur wel naar het einde toe aan het werken. Benieuwd of ze na deze film nog meer gaan uitmelken.

Sterke horrorfilm. Het verhaal kan er mee door maar daar moet de film het niet van hebben. De uitwerking is goed geslaagd. De vertrouwde formule wordt gevolgd, dus een ijzersterke opening gevolgd door spannend en ingenieus opgebouwde kills. Er is ook voldoende spanning wat versterkt wordt door wat kleine twists. De laatste 2 minuten hadden niet perse gehoeven. Visueel redelijk maar het spektakel komt duidelijk uit de computer, maar dat is niet storend. Prima vermaak. 3.5/4.0

"I intend to enjoy the time I have left, and I suggest you do the same. Life is precious. Enjoy every single second. You never know when... Good luck."

Vrij logisch bioscoopbezoek van mij en wat vrienden om richting deze film te gaan, Final Destination is een hele lange tijd één van mijn favoriete horrorfilms geweest, en het zijn ook de films waarmee mijn instap in het horrorgenre is gemaakt. Typisch een gevalletje jeugdsentiment en na jaren dan eindelijk een nieuw deel. Ik heb de reeks niet herzien in de afgelopen weken, wat overigens wel het plan was, maar de laatste tijd herzie ik al zoveel films dat deze franchise een beetje buiten de boot is gevallen.

Het nieuwe deel is dan wel erg leuk, allemaal wel erg gelikt hoor en de CGI valt soms wat tegen, bloederig is het zeker. Er circuleren wat making off filmpjes rond op Instagram en TikTok, leuk om te zien ook hoe ze bepaalde deaths hebben uitgewerkt. Overigens precies wat je verwacht van deze reeks, de deaths in deze film, en waarom het dan ook zo ontzettend lekkere horror was. De film laat zien nog steeds niet bang te zijn om het gore jouw kant op te smijten, en ik hoop dat de Terrifier reeks misschien dat wat omhoog heeft gekrikt, en deze film laat zien dat Hollywood nog steeds bloederige films kan produceren.

Acteerwerk overigens prima, niks op aan te merken. En voor de rest een lekkere weg kijker in de bios. Dit soort films mogen er voor mij wel vaker komen, maar gezien de trailers die we vooraf zagen. Het verhaal is misschien niet altijd even bijzonder, en veel momenten in de film die uiteraard nogal doordacht zijn, het is wel leuk. Het moment dat jij achterover valt omdat je een stuk glas in je voet hebt, en op het moment dat je valt er een grasmaaier met een wheelie jouw kant op komt die jouw hoofd even vermaalt is uiteraard niet realistisch, maar wel onwijs smaakvol en grappig om te zien.

Ik denk dat er wat mensen in de zaal zaten die hadden verwacht dat deze film een realistische film ging zijn. Maar dit is simpelweg gewoon een schoolvoorbeeld van een leuke en vermakelijke komedie film in een horror jasje. Elke death in deze film is leuk bedacht, geinig gemaakt en wordt vooral luchtig gebracht. En daar gaat het uiteindelijk ook gewoon om.

Tja ik ga de rij met positieve reviews toch onderbreken. Ik vond allemaal maar middelmatig. Van de Final Destination-francise heb ik alleen deel 1(en misschien nog deel 2) gezien. Dat was geen slechte film! Ook gemerkt dat de films de laatste jaren door Netflix (of is het alleen in de horror-challenge?) wat populairder werden. Het kon dus niet uitblijven dat New Line Cinema veertien jaar na deeltje 5 er weer eens een nieuw deeltje uitperst.

De verwachtingen waren minimaal toen bleek dat de makers van Leprechaun: Origins (2014) en Dead Rising (2015) (alhoewel ze ook onder Spielbergs toeziend oog het goede Freaks (2018) maakte) in het regiestoeltje gingen zitten. De verwachting werd volledig ingelost het is een flauwe standaard-popcorn horrorfilm. Met enkele serieuze problemen; de speelduur, de cast en de CGI. Tjonge wat valt dit allemaal tegen!

Voor mij was dit weer zo'n typische mooi-ogende maar nietszeggende cast die alleen maar irritatie opwekt en door gebrek aan charisma gewoon onsympathiek zijn. Het had in dat belachelijke gigantisch luchtrestaurant al over kunnen zijn maar tja...natuurlijk...ontkomt er eentje...geheel volgens de opgezette regels. Dat brengt me gelijk bij het tweede, de opvallend slechte CGI, tjonge die openingsscène...

De sterfscènes zijn de attractie in deze franchise. Ze zijn oké, denk ik, maar het snel wegsnijden en de lelijke CGI doet ze geen goed. Waarom werden ze ook steeds herhaald? Enfin ze waren voor mij behoorlijk nep-ogend, wat me ook het idee gaf dat dit bewust zo was gedaan, zodat het als brave bioscoopfilm juist niet te schokkend werd. Ach als vluchtige kermisattractie was het soms enigszins een leuke tijd, maar enige creativiteit (behalve met de MRI-scan) ontbreekt hier wel.

Ik vond de CGI vrij behoorlijk, zeker voor een horrorfilm.

Ik moest op momenten zelfs even denken aan de rampenfilms uit de jaren zeventig. De ondergrond een beetje kantelen zorgt gelijk voor wat spanning.

Mjah, er is ook wel gebleken dat tijd niet altijd verbetering brengt. Sommige films van twintig jaar geleden hebben overtuigendere CGI dan sommige hedendaagse producties. Om het bij deze franchise te houden: de scène met de instortende brug aan het begin van deel vijf ziet er wat mij betreft stukken beter uit dan de vergelijkbare opening van Shazam! Fury of the Gods van twaalf jaar later...

Aardige film over een jonge vrouw die nachtmerries heeft over haar oma die op een gruwelijke wijze omkomt. Een laat en toch wat onverwacht vervolg dat meer van hetzelfde is. De originele dood-scenes zijn prima opgebouwd, waarbij de anticipatie van wie en vooral hoe vermakelijk blijft (ook al valt het in herhaling).

Dit zesde deel van de reeks bleek zowaar een bijzonder aangename verassing te zijn. Normaal gesproken zijn mijn verwachtingen relatief laag wanneer een filmreeks het aantal van 2 tot maximaal 3 delen passeert, maar dit viel zeker niet tegen.

Na het tergend slechte 'The Final Destination' uit 2009 en z'n redelijke opvolger vraag je jezelf toch wel een beetje af waarom er dan toch weer een nieuw deel moet komen. Na het bestuderen van de box office resultaten heb je wel een antwoord op die vraag. Ieder deel was toch een behoorlijk kassucces.

Ondanks dat het kunstje na 25 jaar nog steeds hetzelfde is, voelde dit zesde deel ongekend fris aan. Het verloop is soepel, de sterfgevallen zijn bruut en ook het verhaal is voldoende ingevuld om de aandacht er bij te houden. Daarbij waren de effecten ook van een prima niveau, wat de film net dat beetje extra geeft.

Ik heb er in ieder geval een prima bioscoop avondje mee gehad.

Om door een ringetje te halen

Hoewel ik nog steeds bezig ben met mijn herzieningen van de eerste vijf delen, wilde ik niet te lang wachten met het zien van het nieuwste deel. In mijn gedachten is Final Destination een van de betere horrorreeksen en tot nu toe vallen ook de herzieningen mij dan ook totaal niet tegen. Dat de nieuwste hetzelfde niveau behaalt als het origineel kan ik beamen. Al vind ik deel twee ook gewoon gelijk met Bloodlines staan. Waar Bloodlines in uitblinkt is de gruwelijkste sterfscène die ik mij tot nu toe kan herinneren. Hoewel ik deel vier en vijf nog moet gaan herzien staat de MRI scène voor mij nu met stipt op een.

Ook de creativiteit van het script en hoe de dood ook nakomelingen opzoekt omdat ze nooit hadden mogen bestaan, vond ik erg sterk. Daarnaast is de emotionele lading die het afscheid van Tony Todd met zich meebrengt niet te missen. Ik vond het ook erg sterk gevonden hoe ook hij als klein jongetje, ooit aan de klauwen van de dood ontsnapt was al zag ik deze twist wel al ver van tevoren aankomen.

Veruit het grootste minput van dit zesde deel vond ik “het grote ongeluk” waar het allemaal mee begint. We leven anno 2025 maar deze scené is veel te grandioos opgezet en ziet er met momenten zelfs in de bioscoop al behoorlijk slecht uit. Ik denk dat dit er door de jaren heen alleen maar slechter uit zal gaan zien. De film gaat (net zoals dat bij deel 3 het geval was) gelukkig in een stijgende lijn omhoog wanneer de dood zich gaat richten op het opjagen van alle overlevenden, en de creatieve, gruwelijke manieren waarop dit gebeurt. Ik kan je vertellen dat naast de MRI scène de scènes met de grasmaaier en de vuilniswagen nu ook in mijn geheugen gegrift staan.

Het slotakkoord vond ik dan ook weer net iets te groots, massaal en abrupt aanvoelen. Dit hadden ze wat mij betreft op een meer kleinschalige manier, met minder overdaad aan special effects af mogen ronden. Hoe grandiozer de schaal van het ongeluk is, hoe zwakker ik deze momenten vaak vind. In mijn gedachten blijven de opzetten van de eerste twee films dan ook het allerbeste. Hoewel ik mij deel vier en vijf niet heel goed meer kan herinneren staat het mij bij dat ik de aanleidende ongelukken hier vaak ook een stuk zwakker vond dan de overige sterfgevallen doordat er te veel met digitale effecten gewerkt wordt. In de eerste twee delen is dit een stuk minder zichtbaar gemaakt en daar had in de overige vervolgen, ook meer aandacht aan kunnen worden besteed.

3,5*

Niet helemaal overtuigend. Vaak valt de film echt stil en is het wachten op een volgende moord - dit ding had best in een kortere tijd gekund. Deels werkt dat wachten wel en hoort er ook bij en qua opbouw van spanning werkt de film ook goed maar men gaat dan net te lang door waardoor de spanningsboog verdwijnt. Aantal aardige kills wat betreft ideeën maar de cgi valt wel enorm tegen en doet afbreuk eraan. Wel verfrissend dat de film qua opbouw net iets anders is en de grote ramp helemaal niet is gebeurd en we de nazaten juist volgen. 2,5*.