Lat Sau San Taam (1992)

John Woo's one-way ticket naar Hollywood, zullen we maar zeggen. Maar als je Face/Off al gezien hebt, zal deze film je nogal tegenvallen.

Okay, de actie is geweldig en op een indrukwekkende manier verfilmd. Maar het verhaal is flinterdun en ongeloofwaardig.

Het einde van de film is een explosie van geweld en bij die tijd ben je al helemaal overvoerd met actie, actie en nog eens actie.

Vermakelijk om te zien, maar het had zoveel beter kunnen zijn...

Actiefilm zoals een actiefilm dient te zijn. Veel actie.

Zoveel Woo films heb ik nog niet gezien, maar in dit soort werk blinkt hij toch echt uit. Paar mooie scenes in het eerste anderhalf uur, en dan een climax erachteraan van een kleine 45 minuten. Lekker veel gunplay, stoere actie, veel ontploffingen. Heb de indruk dat deze film ook net iets minder melig was dan The Killer, al vond ik de eindscene in The Killer dan wel weer net iets beter.

Maar inderdaad opvallend dat hier maar zo weinig stemmen bijstaan. Woo is toch geen onbekende, en het is toch vooral z'n oudere werk dat legendarisch is. Vond het in ieder geval weer eentje om van te genieten. Weinig poespas, simpel verhaaltje, en knallen maar.

4*

Geweldige film, maar niet zo goed als the Killer. Daar is de actie meer divers en staat het liefdesverhaaltje tenminste in dienst van het geheel. Maar vooral de muziek was in the Killer oneindig veel beter. Hier moeten we het doen met de meest irritante synthesizer die ik ooit hoorde.

Maar verder weer een geweldig stijlvolle actiefilm, zoals alleen Woo ze kon maken (wat is die man in the USA de weg kwijt geraakt na Face off). Topvermaak. 4 dikke sterren.

Eindelijk deze film gezien (shit! Lees ik hierboven dat ie voor 6 eurie bij FRS ligt, heb ik er 13,- voor betaald bij Van Leest!!).

Hij is goed met veel explosieve actie scene's waarbij de kogels om je oren vliegen en qua verhaal en drama beter dan het melodrama van The Killer, maar in het ziekenhuis duurt het wel erg lang en de finale van The Killer wordt niet geevenaard.

4 sterren.

Had hem gister gezien. Hij was wel keigoed.

Echte uitgebreide shoot-outs van wel 10 a 15 minuten lang, met als hoogtepunt de halfuur durende ziekenhuis-scene. Voor de rest is het verhaal zo dun als spuitpoep maar dat geeft niet. Als er maar lekker veel in word geschoten. Hij is ook inderdaad ietsje beter dan The Killer. John Woo kon er weer echt iets mooi's van maken. Alleen jammer dat het in Amerika zo achteruit met hem gegaan is.(met o.a. Hard Target en M:I 2)

Maargoed, Ik heb onlangs ook Face/Off gekocht. Die moet ook goed zijn dus die ga ik ook maar eens snel bekijken.

Oh ja, en dat van die top 10... Dat doe ik pas na een 2de kijkbeurt want ik heb deze nou op zo'n beroerde tijdstip zitten kijken.

5,0*

Ik had hier toch wel wat meer van verwacht.

Te beginnen bij het in beeld brengen van de actie. Actiemomenten waarin iedereen elkaar naar het leven staat wisselen zich af met overdreven blije, rustige situaties. Het kwam nogal geforceerd over allemaal.

De actie was ook veel te eenzijdig. Ik vind dat trouwens nog een groot woord voor hetgeen er getoond werd. Het was vooral veel wapengekletter dat de toon sloeg. Nauwelijks spectaculaire achtervolgingen, alleen maar een stel idioten die op hun uzi `s aan het rammen waren.

Onnodig bloederig ook , te expliciet in beeld gebracht. Zonder dat het een meerwaarde had. Leuk, hoor. Iemand leest een boek in de bibliotheek en iemand komt tegenover hem zitten om hem vervolgens van dichtbij een kogel door de kop te malen . Vervolgens stromen de liters ketchup poëtisch over het boek . Verder veel meer irritante afrekeningen. Actiefilm zonder stijl en klasse.

Hij wist me niet te vervelen, alleen amusement was dus ver te zoeken. De cameramoves en de muziek waren aardig. 2,5*

Tsja, op zich spettert de actie van het scherm af, erg stylish allemaal. Maar soms deed het toch ook wel heel erg karikaturaal aan. De humoristische invallen en andere originele vondsten maakten gelukkig veel goed. Daarbuiten is het een vrij standaard film met ergerlijke dramatiek, bijvoorbeeld dat gedoe met die baby's , echt te kazig was dat.

Inderdaad een geweldig laatste uur, beste film van Woo die ik tot nu toe zag, net geen 4,5.. maar wel een dikke 4*.

Net als The Killer, kon ook deze film van Woo me niet volledig bekoren. Aardig vermakelijk is het wel, maar dan houdt het op wat mij betreft. Het kon me allemaal niet echt boeien. Het verhaal is erg ongeloofwaardig en de film kent nogal wat schoonheidsfoutjes.

Maar, natuurlijk is de film gemaakt voor de actie en die krijgen we dan ook genoeg te zien, vooral de tweede helft van de film - in het ziekenhuis - is leuk en het beste deel van de film. Deze actie word jammergenoeg (bijna) nooit echt spectaculair. Iedereen staat zowat de hele film maar wat te schieten wat resulteert in één van de meeste gewelddadige en bloederige actiefilms die ik heb mogen zien. Leuk, maar ik had liever wat mooiere gevechten, achtervolgingen en spanning gezien. Die rondvliegende kogels konden me op een gegeven moment gestolen worden.

Geef mij het latere werk van Woo maar. Net als The Killer vond ik dit geen slechte film, maar aan een Face/Off kunnen ze nooit tippen naar mijn mening.

Een prachtig in elkaar gezet, episch actie spektakel

Met twee scènes in de KO actie-scènes, die ook nog eens heel ver zijn gekomen(1 zelfs in de finale) werd ik toch wel benieuwd naar Lat Sau San Taam.Hij lag er al een tijdje en nu dan eindelijk gezien.

Actie, actie en nog eens actie.
Net als The Killer laat Woo hier opnieuw zien waar hij goed in is, een epische actie film draaien.En episch kun je het best noemen want wat je hier ziet is geweldig.Prachtige shoot-outs die, nu we eingelijk zoveel gewend zijn in de hedendaagse cinema, nog steeds na zoveel jaar voor een 'WOW' gevoel zorgen die motor die in dat busje op die vent crasht .In de actie scènes word echt alles uit de kast getrokken.Ontploffingen, pistolen en geweren die maar niet leeg lijken te raken, miljoenen kogel inslagen, ontploffingen, liters bloed en halsbrekende stunts.Heerlijk.

De manier waarop dit in beeld word gebracht is subliem, denk je dat je alles al gezien hebt na een aantal geweldige shoot-outs komt Woo nog eens met het ziekenhuis aanzetten.Een mooi in beeld gebracht moment wat al op een actie-film zelf lijkt, met fantastisch camera werk.

Het drama is hier iets naar de achtergrond gebracht, maar de momenten die er inzitten vind ik net als in The Killer niet helemaal goed uit de verf komen.Op mij kwam het allemaal een beetje stijfjes over allemaal, en ook de muziek lag mij ook niet altijd lekker in het gehoor.Maar dan komt er weer actie en ben je dat weer helemaal vergeten.

4* met een grote kans op verhoging.

Face Off was een film die mij omver blies in 1997, Dip Huet Seung Hung in 2001 en Lat Sau San Taam in 2004. Recentelijk al wat ontbrekende titels van Woo bekeken en wat oudere bekende opnieuw, maar dit is toch echt werkelijk fenomenaal werk.

Opvallend is dat Woo met deze film eindelijk eens, na veel kritiek, ook eens de politie in een positief daglicht zet. Maar dit was, hoe onbegrijpelijk het ook mogen zijn, de film die hem door het harde geweld (de vele onschuldige doden) nog meer kritiek opleverde, waardoor hij besloot definitief films te gaan maken in Hollywood. Inmiddels is de regisseur gelukkig toch weer terug naar zijn eigen land. Maar juist voor deze film zouden zijn fans hem toch op handen moeten hebben gedragen toentertijd? Opvallend is ook dat met de keiharde totale aanpak hij ook zijn melodrama over boord gooit en vrij ingetogen klarinet jazz soms het drama ondersteunt. Het lijkt een passender voor een film waarin compromisloos iedereen eraan kan gaan. De gebruikelijke Woo thema's ontbreken natuurlijk niet.

Dan zijn er nog wat actiescenes.... Nou, zeg maar gerust de meest explosieve allertijden. Er is geen ontkomen aan de stijlvolle, meesterlijke actieballetten in deze film. De close-ups, de ontelbare schoten ende onvergetelijke slowmotion behoren tot het actie walhalla. Voor de opnames gingen er meer dan 100.000 losse flodders doorheen en de explosieven zijn echt. Hilarische anekdote is dat Woo niet tevreden was met een bepaalde serie van explosieven, dat hij de scene liet overdoen, maar wel deze eerder liet afgaan dan was afgesproken. Soortgelijks gebeurde tijdens de opnames van A Better Tomorrow II, waar Chow Yun Fat voor de camera echt schrikt van de explosieve waardoor hij werd weggeblazen en flink wat van zijn haren waren weggeschroeid; ze hadden iets te zware explosieven gebruikt. Maar in Lat Sau San Taum zijn die explosie dan ook gewoon echt indrukwekkend. Hilarisch is ook het feit dat er een Duitse video versie is die een half uur korter duurt en haast alle kogel impact beelden mist.

Een minpunt is alleen de muziek. De klarinet stukken zijn prima, maar de rest is vaak erg zwak. En dat geldt overigens voor elke Hong Kong film van Woo van voor 1992.

Lat Sau San Taam is simpelweg briljante actie cinema.

Heerlijke Woo film!

The Killer en de Better Tomorrow films waren best aardig, maar in deze film evenaart Woo wel zo goed als zijn prestatie in Face Off. Heerlijke actie en vooral lekker veel ook in een verhaaltje dat ook mij inderdaad een tikkeltje aan Infernal Affairs deed denken. Chow en Leung zijn allebei goed op dreef en de kogels vliegen volop in het rond met talloze ontploffingen. Soms lekker over the top en zo hoort het eigenlijk ook in dit soort films. Sterke montage ook en de scenes in de loods en het ziekenhuis zijn onvergetelijke scenes en duidelijk ook een van de besten in hun soort!

4,0*

Ten eerste: voor de ziekenhuis-take heb ik maar een woord:

Fenomenaal.

Zo, dat is maar gezegd. Mijn enige Woo tot nu toe (oeps) was Windtalkers, en daar was ik niet bepaald ondersteboven van. Maar actiefilms zijn over het algemeen wel aan mij besteed en dus moest het echte werk van deze meneer er toch wel een keer van komen. En dat is me zeker bevallen. Het eerste wat opvalt is de ongegeneerde hardheid van de film. Veel onschuldige doden en de manier waarop is niet bepaald zachtzinnig. Weinig subtiel en daar houd ik van.

Het plot vond ik verrassend sterk, heeft meer in huis dan wat je van de gemiddelde actiefilm verwacht. Het dwaalt niet teveel af en blijft boeiend. Doet wat het moet doen.

Niet alles is halleluja in deze film. Het geluid is om te janken, en dat is heel erg jammer. Deze film met een digitale 5.1 track zou toch echt een hele verbetering zijn. Hetzelfde geldt voor het beeld, al was dat net wat beter verzorgd. Het camerawerk is fantastisch, de camera's helaas wat minder. Verder: het begin is heerlijk, dan volgt een wat lang middenstuk. Dit duurt net even té lang naar mijn smaak. Na een kwartier of vijf had ik het idee dat er een einde aan werd gebreid, niet op de hoogte zijnde van de speelduur. Gelukkig had de film nog een verrassing in petto.

Want toen kwam meneer Woo aan zetten met een ziekenhuis. Hoe verzin je het. Op dat moment gaan alle pannen van het dak. Alles wat actie zo mooi maakt wordt uit de kast gehaald. Pistolen met magazijnen zo groot als zeecontainers, .38 guns (tsss) die granaten af lijken te vuren, allerlei objecten die gevuld lijken te zijn met C4, mensen die door ruiten, muren, auto's en deuren vliegen, mensen die niet met één, niet met twee, zeker niet met drie maar met minimaal vier schoten in de borst pas de pijp uit gaan, flinke bloedfonteinen en dat allemaal op een sublieme manier in beeld gebracht. Ik vind dat toch zo heerlijk, dat alles wat er gesloopt kan worden ook daadwerkelijk gesloopt wordt. Prachtig! Ook heb ik met verbazing gekeken hoe de makers met onschuldige ziekenhuis gasten - patiënten - omgaan. Ja, de ziekenhuis take maakt deze film bovengemiddeld goed.

De film blinkt uit als het over actie gaat, met dat ziekenhuis als absoluut hoogtepunt. Toch wordt de pret hier en daar gedrukt door gebrekkige kwaliteit van beeld en vooral geluid.

Top vermaak met een retro gevoel uit eind jaren 80' waar je u tegen zegt. Alleen dan wél een film die ik nog nooit had gezien en best jammer is. Ik voorspel achteraf, hem dan vaker had gekeken en m'n knal favoriet was geweest, want eigenlijk heb ik er binnenkort weer zin in op een vet scherm en dito geluidsinstallatie. Het romannetje is gelukkig mager uitgewerkt en met enige humor dus daar het ging deze keer niet de mist in, de actie was méér dan ik gehoopt had. Zo af en toe is het wel rommelig waar je doorheen mag prikken maar had toch beter gekund.

Toch een hoop behoorlijke mooie scene's gezien, ook een redelijke soundtrack, al is het niet je-van-het.

Voorlopig een dikke 4*

Pure actie, puur vermaak!

Mijn vijfde Woo, maar mijn eerst HK-film van hem. Het snakt naar meer moet ik zeggen. The Killer en Bullet in the Head maar even op het to-see lijstje zetten. Face/Off moet ik overigens nog eens herzien.

Maar nu, Hard-Boiled. Ik wist niet dat ik zoveel actie voorgeschoteld zou krijgen. Het eerst half uur/drie kwartier had ik moeite om erin te komen, maar daarna ging het vanzelf. De spanning nam toe en de actie kwam in volle gang. Lekker over the top, maar wel genieten geblazen. De scenes in de loods en het ziekenhuis zullen we me nog lang bij blijven. Dat het verhaal niet veel om het lijf heeft en er niet geweldig wordt geacteerd is hier niet zo erg. Het gaat puur om de actie. Het rollen, springen door het glas, niet één maar tien kogels in iemand zijn lijf pompen, kortom geweldige actie.

Verder ga ik er geen woorden meer aan vuil maken, veel is al gezegd.

Voorlopig dikke 3,5*.

Oef.

Soms moet je films niet herzien. En in mijn geval geldt dat ook voor deze.

Heb voor de gelegenheid een schitterende bootleg gezien (Hong Kong Video) die i.t.t. de andere DVD releases (Tartan/Criterion) géén blokjes vertoont in de snel bewegende scenes, danwel simpelweg beter beeld heeft (uncropped). Aan deze 'niet bestaande' release hangen alle soundtracks die er zijn, waaronder audiocommentaar, 5.1 en 2x 2.0 en de engelse subs van de De audio interesseerde me iets minder, maar het beeld bij deze versie is nog nèt niet BluRay. Wat men allemaal niet met een DVD9 kan doen . Maar dit terzijde, was er wel blij mee.

Wat opvalt zijn een paar dingen. Het eerste is dat ik inmiddels nogal wat ouder ben en dat mijn oog, schijnbaar, anders waarneemt. Wat in de herinnering een uiterst cool filmpje was, vond ik ditmaal er bij vlagen nogal knullig uitzien.

En dat is jammer bij een Woo, want zijn films draaien toch vooral om leuk in beeld gebrachte actie-scènes. Vond hier veel van de scènes er erg fake uitzien. Mannetjes die al springen voor ze geraakt worden, heel veel overbodige explosies en vooral heel veel mensen die richten op plafonds ed. maar dan toch de anderen in de buik raken.

Eerst vermoedde ik dat ik me vergiste en beter moest kijken. Maar helaas in de vele scènes die volgden kwam ik vaker tot de vreemde conclusie dat e.e.a. er soms amateuristisch en nep uitzag.

Dan maar het verhaal. Echter, dat is zo dun als een velletje papier en boeit eigenlijk niet. Weinig medeleven van mijn kant i.i.g. Dat kan ook te maken hebben met het enigszins twijfelachtige acteerwerk. Dit laatste wordt bijna hilarisch op het einde tijdens de lift-scène, die ik meerdere malen heb teruggespoeld om met verbazing terug te kijken. Het irritante geneuzel met de baby's is dan al in volle gang. Vol herhaling. Want elke keer als er eentje uit het raam wordt getakeld komt er in het raam er naast telkens zo'n boevenkop met zijn uzi. Gelukkig richt ook hij met name op van alles, behalve zijn doel.

Beetje laffe keuze ook om Chow niet gewoon zelf in zijn broek te laten pissen. Terwijl je hem even later zichzelf laat 'vernederen'. Ahum, de scene die daar op volgt is natuurlijk schaamteloos gekopieerd in Hollywood, maar veel meer dan een inspiratiebron mag dit toch nauwelijks zijn.

Want ondanks de heerlijk foute Jan Hammer-kloon + speelgoed-synth, de 'doldwaze' acteerprestaties en zeer wisselvallige actie begon e.e.a. na verloop van tijd behoorlijk te irriteren.

Begrijp me goed, minstens de helf van die actie was zeker naar behoren en zag er goed uit. Maar ja, die andere helft blijkt toch echt een pak minder.

Verder dan een 2,5 kom ik echt niet.

Redelijk.

Zo deze film al anderhalf jaar op m'n pc staan en werd echt tijd om 'm te gaan bekijken.

Ik heb al vele dingen over deze film gehoord (gun-fu, slowmo's) en hoe deze film inspirerend is gaan werken. Denk maar bijvoorbeeld aan de game Max Payne.

Het verhaal is niet al te bijzonder, maar de actie maakt alles meer dan goed. En dat heeft deze film volop en het is naar mijn mening niet alleen maar domme actie, maar het is ook nog eens goed in elkaar gezet.

Het schietend glijden van de trap, in een slowmo achteruit springen en met twee guns tegelijk schieten, het rijdend liggen op een ziekenhuisbed en ga zo maar door.

Een dikke 3, 5 sterren.

Hard-Boiled

Makkelijk de leukste actiefilm die ik gezien heb. Ik ben wel een liefhebber van slow-motion en veel geweren, als een film dit tot in de puntjes uitwerkt en geweldig over-the-top qua actie kan gaan zonder dat het ergernis opwekt is het waardig smullen. Het is vooral de daverende choreografie die blijft hangen, de scènes in het restaurant, wapendepot en het ziekenhuis voelen altijd even fris aan en dat is niet simpel voor een actiefilm van twee uur. Daarnaast hebben films boordevol actie een handje eraan een slap verhaal eronder te leggen, iets dat bij deze gelukkig niet het geval is. Ook worden er, voor mij, vrij belangrijke thema's aangehaald als trouw en broederschap. Mooie verrassing van actiemeester John Woo.

Als je denkt dat je een over-the-top film heb gezien, kijk deze dan even.

Voor de actieliefhebber de film bij uitstek. De vuurgevechten bevatten zoveel shots, geniaal camerawerk en actie dat je het niet eens allemaal in je kan opnemen. Daarom kan je deze film zo een paar keer zien zonder sterkte te verliezen.

Mijn verwachtingen waren weer eens heel hoog. Is niet helemaal uitgekomen. Al was de laatste ziekenhuis scene's wel memorabel John Woo zet een uitstekende film neer. Met een compleet fout deuntje dat constant voorbij komt. Een paar geinige acteurs gecombineerd met de dubs en hier en daar een engels woord erdoorheen gegooid. Het is op een gegeven moment zo erg over-the-top dat je gewoon moet gaan genieten.

Leuk om dan ook een keer werk te zien uit John Woo zijn HongKong tijdperk. Heerlijke actiefilm met een ruime 3.5*

Wat een keiharde film.

Dit is toch de beste politie-actie film die ik heb gezien. Van de 2 uur zit er zeker 70 minuten waar er alleen maar actie in voorkomt. Volgens mij is dit toch ook één van de bloedigste einde die ik ooit heb gezien. 45 minuten lang actie in een ziekenhuis, met meer dan 100 Triades en agenten.

Een paar gekke karakters komen hierin voor, met name die bijna-niet-te-doden Mad Dog.

Wat me wel opviel is dat ze tijdens de schietpartij in het ziekenhuis een soundtrack nummer van Predator 2 gingen afspelen. Ze hadden blijkbaar voor dat enne moment geen andere nummer kunnen vinden.

Qua actie is dit zoiezo een mooie cijfer waard. Ik had het wel een halve punt bijgegund als er meer van dat Chinese droge humor inzat, maar helaas waren ze alleen maar op 't actie gericht.

Na de erg sterke beginscene in het theehuis krijg je al snel in de gaten waar deze film voornamelijk om draait. Actie, actie en nog een actie. Van John Woo zag ik tot nu toe alleen nog maar Mission Inpossible 2 en Faco Off. Dit Hard-Boiled vond ik misschien wat minder dat de laatstgenoemde film, maar ik heb me zeker de volle speelduur vermaakt.

Hard-Boiled kent volgens mij de meeste exsplosies en pistoolschoten ooit in een film die ik gezien heb. Zo is het laatst gedeelte in het ziekenhuis echt ziek! Positief bedoelt dan hé. Naast de spectaculaire actie kent de film helaas wel een matig verhaaltje. Maar goed, daar draait de film natuurlijk niet om. Wel waren de acteerprestaties van hoog niveau. Maarja, met acteurs als Yun-Fat Chow, Tony Leung en Anthony Wong kan er ook weinig misgaan.

Ook kent de film een paar sterke scenes. Natuurlijk de al eerder genoemde thee en ziekenhuis scenes, maar ook bijvoorbeeld de bibliotheek scene is er eentje om te onthouden. John Woo is dan ook zeker een regisseur dit ik in mijn achterhoofd zal houden. Dat de man goeie actiefilms kan maken heeft hij in ieder geval aan mij bewezen.

3,5*

Best leuk, maar ook niet zo veel meer.

Maar dan boeien actiefilms me ook gewoon bijna niet, Face/Off vind ik bijv. te stompzinnig voor woorden. Dit is wel een stuk leuker. Knap geschoten actiescenes, vooral veel, coole hoofdpersonages en geinige dialogen. Veel meer dus ook niet, want de muziek is redelijk dom, en het melodramatische sentiment kwam meer dan eens om de hoek kijken (dat gedoe met die babies ) en het verhaaltje had wat minder simplistisch gemogen. Wel duidelijk een voorloper van Infernal Affairs trouwens.

3*

Leuke (Aziatische) actiescènes, een beetje drama en nog meer actie. Een leuke, vermakelijk film is dit zeker, maar meer toch ook echt niet. De actie vind ik goed en keurig gedaan, maar het is geen meesterwerk. Nu ben ik sowieso niet iemand die actiefilms echt geniaal vind. Vooral de pure actiefilms niet.

Ach, vermakelijk is het wel en een 4,0* lijkt me dan ook op z'n plaats.

Geweldige actiefilm.

Al heb ik wel een versie gekeken die Engels gedubbed is wat ook veel op de lachspieren werkt. Al die spreekwoorden en kreten van frustratie in heel beschaafd Engels komen totaal niet serieus over. Dat achterwege gelaten is dit wel een van de actiefilms waar de term shoot out tot het maximale benut wordt. De opening en het einde zijn ontzettend goed. Alles daar tussen in kun je wel bestempelen als slecht of fout. Het verhaal, de acteerprestaties en anders wel de jaren 80 actiefilm muziek. Maar zelfs dat heeft mij niet heel hard geïrriteerd en kan ik gewoon 2 uur lang wel genieten van deze actiefilm waar de magazijnen nooit op raken en de kogels om je oren vliegen. Een van John woo's beste dit.

3.5

Redelijke actiefilm met een standaard verloop en veel clichés. De actiescènes zijn erg ongeloofwaardig, hoewel het natuurlijk niet de bedoeling van deze film is om realistisch over te komen. Het verhaal stelt ook niet veel voor.

Soms vond ik de slow-motion beelden wat irriterend, omdat ze niet vloeiend waren en erg plotseling op kwamen zetten.

De actie is wel erg vermakelijk en spectaculair neergezet, erg leuk om naar te kijken. Ik vond de film wel wat te lang, het geschiet begon me rond de 20.000 patronen een beetje te vermoeien. Grappig om te zien dat Hongkongse pistolen magazijnen hebben van meer dan 50 kogels

Vreemd...actiefilms als Die Hard vind ik dodelijk saai, maar als hetzelfde soort films uit Azië komen is het schietpret van jewelste!!

Vermoedelijk moeten die Hollywood-figuren toch veel meer kogels, vernielingen en bloed in hun films stoppen...compleet over-the-top, maar wel non-stop-achtbaan-rit van meer dan 2 uur.

Leuk!!

De lekkerste kaas tussen de gaten. Je kan wel een lulverhaal houden over dat plotje, maar als kapstok voor Woo's actiecapriolen werkt het in ieder geval prima. Het is meteen al lekker bikkelen in het theehuis met een sierlijke afdaling en een bepoederd hoofd. Sowieso een fijne kop, die Chow Yun-Fat. Met Anthony Wong en diens grimmig uitgedoste henchman Mad Dog als tegenpolen, dé figuren om een film als deze kleur mee te geven.

Wanneer Tony kort na de openingskogels, begeleid door typische muziek, in een sportautootje de film in komt rijden, heeft Woo de vibe helemaal te pakken. De steeldrums in de score zijn wat dat betreft ook een welkome aanvulling. Het vuurwerk blijft uiteraard de grote blikvanger. Lomp, grof, omvangrijke vonkenregens, ontploffende motoren en een krankzinnige finale met o.a. een shotgun die alles aan barrels schiet. Een volbloed knalfestijn om U tegen te zeggen.

Ik wil gerust Aziatische cinema een kans geven, maar deze film haalt het niet vergeleken bij sommige Amerikaanse toppers. Grootste knelpunt is de nasynchronisatie, jammer dat ze dat zo doen. Ook helpt de taal niet echt mee, sommige stoere oneliners komen niet altijd over.

De actie daarentegen is zeer vermakelijk en goed ingestudeerd. Ook worden er lekker veel onschuldige mensen overhoop geknald, dus niet zo braaf als sommige Amerikaanse toppers.

Wat een ongelofelijk stoere film zeg!

Ik had eigenlijk nooit van deze titel gehoord, tot ik er kort terug op Moviemeter ergens wat over las. Toen ben ik de film maar eens op gaan zoeken. Ik las al iets over een fantastisch slot in het ziekenhuis, was er erg benieuwd naar. De film heeft de verwachtingen echt waargemaakt. Het plot is best aardig, maar het is natuurlijk slechts bedoeld om een aantal fantastische actiescenes aan elkaar te plakken. Gelukkig schieten ze meer in de film dan dat ze praten.

Zelden een film gezien die zo propvol met actie zit. En het wordt regelmatig op een hele stijlvolle manier getoond door midden van slowmotions en mooie camerastandpunten. De shoot-outs in het restaurant en bij het wapendepot waren al zinderend, maar het laatste deel van de film in het ziekenhuis is echt krankzinnig sterk. Wat een orgie van langdurig stoer en keihard geweld! Als je daar als actieliefhebber niet van kan genieten, dan weet ik het niet meer. 1 van de beste actiemomenten die ik ooit in een film zag. En het mooie is dat dit gewoon ruim een half uur doorgaat!

Valt er helemaal niks te klagen? Jawel. Buiten een vrij simpel plotje (maar dat geeft eigenlijk niet) vond ik dat gedoe met de babyafdeling in het ziekenhuis wel wat storend. Duurde te lang en werd te snel een herhaling. Ik zag wel meerdere malen baby's die uit het raam werden getakeld waarna er weer iemand uit het raam hing om de politie dood te schieten. Beetje eentonig. Maargoed, dit is slechts een klein kritiekje.

Deze komt in mijn collectie en zal ik in de toekomst zeker eens gaan herkijken!

Hele dikke 4*

Uitstekende film waarin een keiharde agent achter een crimineel aanzit die zijn partner heeft vermoord. Verhaaltechnisch wordt de film pas boeiend als de twee agenten gaan samenwerken. Een flink portie geweld waarbij zeker niet op kogels is bespaard. Bomvol actie dat ook allemaal zeer spectaculair in beeld is gebracht met de visuele flair van John Woo. Een nipte 4.0 sterren.