There Will Be Blood (2007)

Het spreekt nogal vanzelf dat iedereen wat goeds in zich heeft . Zelfs Hitler had wellicht aanvankelijk goeds in zich maar je kan alles wat hij heeft gedaan toch niet goedpraten met goede dingen die hij mss ooit in het verleden heeft gedaan, zoals jij met Plainview doet.

Hij ontfermde zich in de eerste plaats over dat kind om er zijn voordeel mee te halen bij zakelijke onderhandelingen, niet uit goedhartigheid. Hij krijgt mettertijd wel affectie voor de jongen, en de passage met de trein is veelzeggend. Dat zijn positieve lichtpunten in zijn persoonlijkheid maar verder is zijn gedrag over de hele lijn bijzonder harteloos. Het is niet met open armen dat hij zijn zoon terugzag op het einde. Bovendien vermoordt hij ook koelbloedig mensen in de film.

Afgezet na 20 minuten, nog niks gebeurd en de muziek is niet te verdragen.

“I'm finished.”

Weergaloos acteerwerk. De film zelf vond ik wat taai en soms wat saai, maar allejezus, wat acteren Day-Lewis en Dano geweldig. Het verhaal is niet heel vervelend, maar ik had soms geen idee waar ik naar aan het kijken was. De lange scènes voelden soms erg stroperig aan en de regie van Thomas Anderson is niet heel bijzonder.

De strijd tussen Plainview en Sunday is interessant, maar al die subplotjes hadden van mij weggelaten mogen worden. Dan was de film ook een stuk korter geweest, want tweeënhalf uur is toch echt te lang. Gelukkig weten Day-Lewis en Dano met z’n tweeën de film naar een hoger niveau te stuwen. Alleen al die laatste scene… Wauw. Die scene zou op iedere acteursopleiding moeten worden bestudeert. Briljant.

Pff, wat een lange zit zeg. Heel de tijd vroeg ik me af waarom ik verder bleef kijken. Er zijn een paar leukere scènes maar zoals Onderhond oa al eerder aangaf vond ik de acting vaak ook over de top en vond ik het personage van Daniel-Day Lewis nergens bijster interessant. De setting kan ik op zich nog wel smaken, net zoals No Country Old Men die in diezelfde buurt is opgenomen en deze is toch 1 van mijn lievelingsfilms.

Deze film zit ook echt vol met zo'n slechte achtergrondmuziek. Soms leek het of dat we in een horrorfilm zaten en dat er spanning moest worden opgebouwd. Hele vreemde muziekkeuzes die totaal niet bij die bepaalde scènes pasten, soms ook jingel jangel dat je oren er bijna zeer van begonnen te doen. Ik zeg wel 'bijna', mijn oren doen het nog, gelukkig maar! De fans van deze film gaan waarschijnlijk op de tenen getrapt zijn maar ik zeg ook maar hoe deze film bij mij binnenkwam en ik ontving deze niet bepaald met open armen. DD-L mag nog de pannen van het dak acteren, zoals ik bij vele recensies lees, het maakt de film maar dat ietsie pietsie draaglijker om uit te kijken wat mij betreft. 1.5*

Ik snap de hoge score niet, want deze film is erg traag en het verhaal is flut. Er wordt inderdaad wel goed geacteerd, maar dat weegt niet op bij het matige verhaal. Gisteren gezien en ik weet nu al niet meer hoe het afloopt....

Drainage! Drainage, Eli, you boy. Drained dry. I'm so sorry. Here, if you have a milkshake, and I have a milkshake, and I have a straw. There it is, that's a straw, you see? Watch it. Now, my straw reaches acroooooooss the room and starts to drink your milkshake. I... drink... your... milkshake!

There Will Be Blood verteld het verhaal van Olieman Daniel Plainview, een echte self-made-man die flink verdient aan de olie. Op een dag krijgt hij een tip over een goedkoop land waar veel olie zou zijn. Plainview koopt al het land op en verdient veel. Conflicten met de plaatselijke Religieuze sekte, corruptie en de verslechterende band tussen hem en zijn (geadopteerde) zoon zorgen echter voor problemen.

Het is een lange film en erg avontuurlijk is hij niet. Toch weet There Will Be Blood je aandacht uitstekend vast te houden gedurende de speelduur. Een ijzersterk staaltje historisch drama. Daniel Day-Lewis speelde bijzonder goed als Daniel Plainview. Paul Dano wist ook te overtuigen als de sekteleider die meent wonderen te kunnen verrichten.

De film is bijzonder mooi geschoten. Ieder shot voldoet perfect aan de regel van derden. Het tijdsbeeld is bijzonder geslaagd en blijft niet steken in clichés.

Wat je voornamelijk bijblijft van There Will Be Blood is de bijzondere muziekkeuze. Jonny Greenwood componeerde een erg aparte soundtrack die vaak een beklemmende en vervreemdende sfeer creëerde en soms wat ook minder goed op zijn plaats was. Het muziekstuk Violin Concerto in D Major Op.77:3. Vivace Non Troppo van Johannes Brahms werkte perfect bij de film.

De film heeft zowel audiovisuele als inhoudelijke kwaliteiten. De opkomst van het imperium van Plainview, het conflict met de sekte en met zijn zoon weten de film prima te vullen. Toch blijft het allemaal maar wat afstandelijk, dat komt vooral door de grote sprongen in tijd die er in de film zitten. There Will Be Blood is een film die ik even moest laten bezinken. Zonder twijfel is het een bijzonder sterk historisch drama en het bekijken meer dan waard.

Klasse film die me geen moment verveeld heeft.

Film komt geen moment écht los. Desondanks niet slecht...

Ik denk dat ik de film nu pas voor het eerst sinds een jaar of tien weer zie. Mooi hoeveel je mening kan veranderen in zo'n tijd. Nu ben ik toch nog een stuk enthousiaster. De film is echt een epische karakterstudie die vanaf de openingsscène al weet te verbluffen met prachtige plaatjes. Ook al die kleine details zoals de documenten en het werktuig zijn zo mooi verzorgd. Daardoor weet je je echt in die tijd in te leven.

Daniel Day-Lewis levert natuurlijk de grootste krachttoer af, maar Dano laat zich in zijn intense rol bepaald niet van het scherm af spelen. Hij is ook op zijn best in rollen die een beetje het randje opzoeken. Het kind van Plainview vind ik zo'n bizarre toevoeging aan de film. Dat geeft de film samen met de atypische en vaak dreigende score van Greenwood wat aparts.

Dan kan je hem bijna niet afgezien hebben want de eind scène is een instant klassieker.

There will be blood stond al lang op mijn lijstje, maar ik pikte er wellicht de verkeerde avond uit. Momenteel niet zo overtuigd van de film, maar het lijkt me dat dit een film is die je naarmate je meer ziet, beter kunt waarderen. En eigenlijk hoeft dat ook niet te verbazen als je weet dat Paul Thomas Anderson achter de schermen stond. There will be blood is een film in verschillende lagen met als centraal thema de nietsontziende kapitalistische machiene.

Daniel Plainviewis geen aangename man. Zijn hebzucht kent geen grenzen en deinst er niet voor terug om mensen te bedriegen of te manipuleren. Een sublieme Daniel Day-Lewis in de hoofdrol die nog maar eens bewijst dat hij zijn vak tot in de puntjes beheerst. Ook Paul Dano doet het meer dan behoorlijk, verrassend goed zelfs. Verder uiteraard een prima montage en camerawerk. De eindscène was dan ook geweldig. Toch sleepte de film wat aan en vond ik het niet overal altijd even boeiend.

There will be blood is er eentje die op het lijstje blijft staan om terug te zien, dat zeker. Voorlopig dus een voldoende quotering.

Blijf erbij, een goede rol van Daniel Day-Lewis alweer.

Maar de film is té saai en té lang !

Onnodig lange film waarbij je je na een tijdje afvraagt wanneer het eindelijk gaat beginnen, met name de lange introductie vergt teveel tijd zonder dat daar een aanleiding voor is. Dat is jammer want voor de rest is het op zich wel genietbaar, afgezien dan van het ontspoorde einde. Aan de magere kant. 2,5*

De film wist me zeker wel te boeien ondanks de lange zit , en de acteerprestatie van Lewis mag er zijn .

Toch voelde het af en toe wel wat langdradig aan qua verhaal .

In mijn ogen red Lewis de film door zijn puike acteerwerk anders was het echt een middelmatige film geweest .

Herzien. Na jaren. Wat had ik hier weer eens zin in. 'There Will Be Blood' is technisch één van de meest perfecte films die ik ooit zag. Direct tijdens de epische opening kroop dit meesterwerk me onder de huid. Ik kan geen betere acteerprestatie opnoemen dan die van Daniel Day-Lewis hier. Monsterachtige prestatie, prachtig. Anderson creëert een groots spektakel, waarin we getuige zijn van de opkomst van de olie industrie in de VS, rond 1900. Thema's van alle tijden - religie, kapitalisme, hebzucht, familie - vormen een fundament in deze film die me emotioneel pakt en me door haar krankzinnige zwarte humor laat lachen.

Het misbruiken van Eli's geloof om kapitaal te vergaren. ''There is a pipeline'', de quote nadat Plainview gedoopt wordt. Alles om het land wat-ie wil te krijgen. Om op het einde keihard terug te slaan naar Eli, die hem tegelijkertijd zo voor schut zette vooraan in de kerk. Daniel is een bijzonder complex karakter die absoluut niet per definitie slecht is, maar wel maar één echt doel voor ogen heeft. Om op het laatst als een lege huls te eindigen. Het kapitalisme viert hoogtij. Toen, nu.. altijd. Ten koste van alles.

DRAINAGE, ELI! DRAINED DRY, YOU BOY.

Bizarre en stijlvolle film over het kapitalisme rond een olieboer. Een film die ik inmiddels al meerdere keren zag en me toch ook iedere keer weer weet te verbazen als de ultieme karakterfilm

Het eerste kwartier van de film dient slechts om de de ploeterende Plainview in beeld te brengen. Keihard werk, geen woord, geen luxe, de pijn die hij verdraagt naar zijn ongeluk, het bevestigd het beeld van iemand die alles op zij zet, slechts met een idee of zijn wil bezig is, en bijzonder volhardend daar in is. De weg daarna leid langs verschillende bronnen om vervolgens zijn grote tegenstander in Little Boston te treffen. Tot dan is de film visueel prachtig, Lewis prima als karakter, de muziek apart en prikkelende maar is de toon en richting, na het 'harde' begin, even zoekende.

Het is echter predikant Eli die een bijzondere rol gaat vervullen en in zijn bemoeienis en hebzucht niet onderdoet voor Plainview en voor een aantal zeer interessante scenes gaat zorgen. De strijd tussen twee afgoden die de lakens uit willen delen en de andere in de spreekwoordelijke zinnen een kopje kleiner willen maken barst los. Pesterijen, vervelende bezoekjes en insinuaties....het is vooral Eli die in alle pech rond de put zijn gemis ziet. Fantastisch zijn de scenes in de kerk waar Dano, met deze film mijn eerste kennismaking met de acteur, geweldig acteert als doorgeslagen predikant die halve duivelsuitdrijving lijkt uit te voeren. De doop van Plainview is al net zo'n maniakaal stukje, en dan wel van beide. Heerlijk ook die ruzie die ze later hebben op het olieveld. Ondertussen spelen er ook nog andere zaken zoals de problematiek rond H.W. en de zogenaamde broer Henry. Zaken waar Daniel zich op geheel eigenwijze afmaakt. Geen afleiding, geen tijd voor zaken buiten de olie en het geld dat de olie oplevert en vooral geen verandering van leefwijze om de jongen beter te begeleiden. Neen, Plainview heeft maar twee dingen op zijn agenda, hijzelf en zijn beurs. Briljant opbouw trouwens ook als Daniel langzaam zijn kookpunt bereikt in de situatie met Henry. Die muziek ook, om kippenvel te krijgen. De scenes rond en tegen Eli zijn overigens het beste, momenten om met ingehouden adem te volgen.

De film zou dan volgens sommigen 'de opkomst en ondergang' van iemand zijn, ik zie overigens alleen een opkomst en geen ondergang. Ik zie wel heel duidelijk iemand die een 'one track mind' heeft. Hij gaat zover in zijn oorlog tegen concurrenten en hebzucht, alles is voor Bassie, dat wanneer er op het einde niemand meer is om ruzie te maken hij zijn zoon maar weg jaagt. De man is na afloop een lege huls omdat hij nooit met iets anders bezig geweest is en nooit voor iets ander geleefd heeft. En dan heb je alles? En wat nu...? Precies...overigens na de botsing met H.W. proef ik na afloop wel een bepaalde spijt, toch was het tot op zekere hoogte zijn zoon. En nu heeft hij niets meer, hij sprak ooit de hoop uit een groot huis te hebben met het geluid van kleine voetjes. Iets dat niet meer gaat gebeuren.

There Will Be Blood doet wat het belooft, de concurrentie strijd en kapitalisme is een messy gebeuren en zoals de titel zegt zal het een bloedbad worden, waarvan akte. Lewis geeft een masterclass weg, maar Dano weert zich ook meer dan prima. De muziek is erg apart te noemen. Soms voelt het ongemakkelijk en onvoorspelbaar aan, dan is het weer ronduit experimenteel en chaosverhogend om vervolgens melodieus en melancholiek te worden. There Will Be Blood is daarmee een fascinerende en intrigerende film.

Voor de liefhebbers: woensdag 11 augustus om 21u20 op CANVAS

Uitmuntende film over – als ik ‘m zo kan samenvatten – hoe begin 20ste eeuw het kapitalisme de nieuwe religie in de VS werd en z'n ideologie van de 'vooruitgang' al het oude vernietigt. Niemand kan ontkomen aan de macht van het geld dat alles opkoopt en alle menselijke betrekkingen corrumpeert. Daarbij vernietigt het kapitalisme in de eerste plaats families en de film richt zich dan ook met name op de vaders en hun zonen als de persoonlijke dimensie van het conflict en de strijd om de macht.

There Will Be Blood is enorm imponerend en overdonderend op een erg ingetogen en beheerste manier. Vanaf het eerste beeld, met die luide muziek die bij mij gevoelens van aankomende verdoemenis opriep, werd ik door de film vastgegrepen en niet meer losgelaten. Paul Thomas Anderson laat hierna twintig minuten lang de beelden voor zichzelf spreken, en begint daarna aan een epos over machtswellust, (a)morele waarden en de kapitalistische levensstijl die uiteindelijk volledige corruptie met zich meebrengt (of, andersom, over gecorrumpeerde mensen die ideaal gedijen in dat systeem, en daardoor zonder scrupules naar de top kunnen stijgen). Zware kost, maar het wordt allemaal zo ongelooflijk interessant, en ook poëtisch, in beeld gebracht. Een film die je echt wel aan het denken zet, tijdens en achteraf het kijken. Het verloopt allemaal heel rustig (en ik kan begrijpen dat sommigen het té rustig vinden), maar dat kon hier wat mij betreft niet anders. Het is een subtiele karakterstudie, dat vergt opbouw en tijd. En er zitten gewoonweg zoveel pareltjes van scènes in; het laatste gesprek met zijn zoon, de ultieme confrontatie met Eli waarin hij hem psychologisch breekt, Daniel die zijn zoontje op de trein zet en daar subtiel toch wel door aangedaan lijkt, de scènes met zijn zogenaamde broer en de waarheid die hij uiteindelijk achterhaalt, etc Veel om van te genieten, en wat is vooral die allerlaatste lange scène een masterclass in acteren.

Want je kan er gewoonweg niet omheen; wat een legendarische acteerprestatie van Daniel Day-Lewis. Ik overdrijf niet graag, maar hij zet zonder twijfel één van de beste acteerprestaties ooit neer. Genuanceerd, subtiel, en waarschijnlijk akelig realistisch in het neerzetten van een absolute sociopaat. Op vele momenten zet Daniel Plainview een facade op voor de buitenwereld en de mensen rond hem, maar naarmate de film vordert laat hij dat steeds meer vallen. Er zijn genoeg momenten aanwezig waarin duidelijk wordt dat hij wel degelijk om zijn zoon geeft, maar dan wel op zijn eigen manier. Geld en macht zijn belangrijk, de rest enkel in hoeverre ze daar naartoe kunnen leiden. De scène waarin de boortoren in brand vliegt is een perfecte mini-representatie van de hele film, (en absoluut een pareltje van een scène); het eerste wat Daniel doet is zijn zoon wegdragen, maar meteen daarna laat hij hem achter om terug te keren naar de brand, en blijft hij een hele nacht extatisch zitten wanneer hij ontdekt dat er een oceaan aan olie onder de grond zit. Consistent maakt hij doorheen de film deze zelfde keuze; en dat leidt maar naar 1 einde. Erg genuanceerd en fascinerend personage, misschien wel één van de beste karakterstudies in film ooit.

Het is dus grotendeels een one man show, maar ook Paul Dano is ijzersterk. De andere personages schieten in vergelijking misschien wat te kort; het zoontje, de broer of sommige werknemers hadden interessanter of relevanter kunnen zijn. Maakt niet zo veel uit verder. Het schommelt tussen de 4.5* en 5*. Het is sowieso denk ik een film die je met elke volgende kijkbeurt meer apprecieert, dus de volle pot komt er misschien nog wel eens van. Is ook slechts de eerste film die ik van Anderson zag, daar gaat nu ongetwijfeld verandering in komen.

Saaie film waarin enorm goed geacteerd word.

Ik heb het niet zo voor lange, trage films maar bij deze heb ik me geen moment verveeld. Wat een prachtig epos, schitterende beelden, sublieme acteerprestaties. Ik kan echter goed begrijpen dat sommigen het niet meteen vatten, ik heb er toch even serieus moeten over nadenken.
Voor de mensen die zeggen echt niet te snappen waarover het gaat, hier is het antwoord…:
Althans volgens mij toch
De hele film gaat in se over…misantropie. Heel veel mensen zijn op hun sterfbed ontgoocheld in hoe de wereld in elkaar zit, in de achterbaksheid, kleinzieligheid, egoïsme van de mensheid. Dat gevoel is een proces dat zich ontwikkelt gedurende het leven, zo ook bij de hoofdpersoon van deze film. Ook Plainview geloofde in zijn jeugd wellicht dat over het algemeen het goede domineert, hij is zelf ook niet van de kwaadste, hij adopteerde zelfs het zoontje van zijn maat, een toch wel zeer diepmenselijke daad. Maar gaandeweg verliest hij het dus het geloof in de goedheid van de mens en wordt hij totaal misantroop. Hij doorziet het gesjoemel en geklooi, zeker ook van Eli en zijn kerk. Zijn laatste vormen van sympathie gaan naar de (voorlopig nog onbezoedelde) kinderen (bvb het meisje dat slaag krijgt van haar pa) maar na de ontploffing en de brandstichting van zijn zoontje, waarop hij m op internaat stuurt, neemt zijn misantropie enkel maar toe. Zeker ook wanneer hij bedrogen wordt door een profiteur die zich uitgeeft voor zijn broer. Hij had er zijn volledige ziel aan blootgegeven en ontdekt dan dat ook hij deel uitmaakt van dat verschrikkelijke leugenachtig opportunistische zootje dat het mensdom voorstelt. Dat zie je dan ook jaren later, wanneer hij eindelijk in zijn gedroomde villa woont, en hij nu ook van zijn zoon afscheid neemt nadat die hem voor de tweede keer verraden heeft. Hij heeft nu echt niemand meer heeft om nog enigszins van te houden. En dan heeft hij dus niks meer te verliezen. Hij haat nu iedereen, het hele mensdom. Dat culmineert in de slotscène, wanneer de priester lang komt, de man die volgens Daniël de verpersoonlijking is van het kwaad en de hypocrisie van de mensheid. Dan slaan alle stoppen door en neemt hij wraak op Eli en meteen ook op het hele mensdom. Zijn uitspraak I m finished is dan ook de perfecte afsluiter. Aangezien ik zelf ook wel wat last heb van misantropie vind ik dit dan ook een machtige film.

Ik vond het wat te lang duren, en het acteerwerk kwam bij mij soms als overacting over. Het verhaal is redelijk maar had misschien meer impact gehad als het korter duurde. De sfeer die neergezet wordt is wel goed. Had er wat meer van verwacht.

There Will Be Blood duurt vrij lang, maar dat komt omdat je twee films krijgt voor de prijs van een. TWBB Part 1 gaat over de boomende olie-industrie en de bijhorende cowboypraktijken. TWBB Part 2 gaat over een man die de grip op de realiteit verliest.

Hoewel beide delen best onderhoudend zijn, had ik nooit het gevoel dat ik naar iets speciaals aan het kijken was. Als ik meer wil weten over de olie-industrie, kan ik even goed een docu opzetten. En verder heb ik al boeiendere gekken gezien dan de hoofdfiguur in deze film. Daniel Day-Lewis staat nogal geforceerd naar een Oscar te hengelen. Het trucje heeft blijkbaar gewerkt, maar ik vond zijn acteerwerk vooral potsierlijk.

Ook op audiovisueel valt er niet veel te beleven. De beelden ogen nogal saai. Het enige tableau dat enigszins blijft hangen is dat van de vlammende oliebron. De soundtrack viel iets meer op vanwege de dreigende toon, al vroeg ik me eigenlijk vooral af: waarom zo duister? Spannender wordt de film er in ieder geval niet door.

2*

PTAs epos.

Ik had wat twijfels over deze film. Ik vertrouw PTA als regisseur wel, maar zijn allernieuwste film uit 2017 kon me niet echt bekoren. Ik ben een fan van zijn wat frissere werk, dus dit serieuze epos was een gokje wat mij betreft. Ik was me bewust van de stortvloed aan positieve geluiden, en toch wist ik niet zeker of het me wel zou smaken.

Gelukkig bleek het niettemin een zeer bovengemiddelde film te zijn waarin de hand van PTA nog altijd in te herkennen valt. Wel in iets volwassenere en professionelere mate. Het echt speelse karakter is uit deze film, buiten wat aparte maar treffende keuzes voor soundtracks. There Will Be Blood profiteert van de regelmatig unieke regisseerstijl die de kijker vaak weet te pakken.

Het acteerwerk is van de meeste crewleden bovengemiddeld te noemen, met een Day-Lewis die volledig in zijn element zit. Dano speelt dan weer een iets te aparte rol die ik regelmatig iets te theatraal vond, zeker tijdens zijn prediken. Niet dat het veel verschil maakt, want iedereen zit diep in zijn rol genesteld waardoor ik niet echt iemand kan bekritiseren.

Het eerste anderhalfuur weet erg te intrigeren en te boeien. Als "Henry" in beeld komt neemt het allemaal opeens wat gas terug. Voorheen wisten de dialogen te boeien gecombineerd met scenes die ondertussen bijna legendarisch zijn door hun cinematografische kwaliteit, maar uiteindelijk merk je de speelduur toch wel en beginnen de personages je wat minder te interesseren. De film zuigt je ook gewoon minder op, en de steeds fragmentarischere aanpak van het verhaal is ook niet altijd voordelig helaas.

Na een tijdje kon de film me gewoon niet heel erg meer bekoren. Ik werd niet meer meegetrokken in de dialogen en argumenten. Het verhaal is zonder twijfel een verhaal waar je de tijd voor moet nemen, en dat doet PTA dan ook, maar ik mis uiteindelijk wel die frisheid. Cinematografisch tot in de puntjes verzorgd, zeer sterk acteerwerk, maar uiteindelijk gewoon niet echt boeiend meer. Ik vind dit toch een wat mindere film van PTA, maar zeker niet zijn minste en nog altijd solide als geheel.

Topfilm, aanrader.

Trage film. Er gebeurt weinig qua verhaal of diepgang van de characters.. Je volgt enkel Daniel, de rol van andere acteurs is klein en verwaarloosbaar. Ik had door de titel ook wel wat meer verwacht: meer strijd om olie/geld/macht. Mooie beelden qua historische tijd, maar camerawerk is vrij doorsnee en saai.
Uur 1: Daniel Plainview als eigenzinnige succesvolle zakenman. Krijgt tip over een olieveld.
Uur 2: Heeft olieveld gekocht en moet nu zorgen dat de olie afgevoerd kan worden dmv een pijplijn. Koopt land op.. Zoon wordt doof, fake broer wordt ontmaskerd.
Laatste 30m: Zijn zoon is volwassen, we zien voor het eerst een gesprek tussen hen qua acteren. Priester Eli komt langs in een laatste scene van 15 minuten lengte.
Veel gepraat en er gebeurt weing voor een film van 2,5 uur. Het gedeelte van de dove zoon en de fake broer voegen weinig toe. Lijkt er even snel ingeschreven.. Hoofdpersoon Daniel praat erg traag en irritant aangezet...Sprong naar laatste gedeelte is vrij abrupt.

Lees mss eens mijn recensie, die geeft een ander beeld van de film en zijn betekenis.

De film gaat over ontgoochelingen in de medemens die resulteren in misantropie.

De film gaat over de vorming van de United States en de strijd tussen de twee belangrijkste drijfveren en machtsblokken: De kerk versus kapitalisme. Het is een indrukwekkende allegorie.

De film gebrek aan diepgang verwijten, is de film niet begrijpen.

Is deze commentaar nu naar mij gericht? Want het allerlaatste wat ik doe is deze film een gebrek aan diepgang verwijten.