Nieuwe versie van legendarische horrorfilm blijkt onverwachte hit: 'Hoe durfde hij, een remake van dit meesterwerk?'

Van sommige dingen moet je afblijven. De Mona Lisa geef je geen oogschaduw. Venus de Milo behoeft geen armen. En van Suspiria produceer je geen remake! Of toch wel? Nou, klaarblijkelijk, want Luca Guadagnino – wiens Queer nu in de bioscoop draait – maakte daar enkele jaren geleden zijn eigen versie van. Tot de verbazing van vele fans is die het nog waard om te zien ook!

Het is 1977, een jaar waarin de Rote Armee Fraktion met ontvoeringen en moordaanslagen wereldwijd de krantenkoppen domineert. In deze beladen atmosfeer arriveert de Amerikaanse Susie Bannion (Dakota Johnson) in West-Berlijn. Ze is geaccepteerd om in de Duitse hoofdstad lessen te mogen volgen aan de hoog aangeslagen Markos Dansacademie. Haar plaatsing wordt echter overschaduwd door een mysterieuze tragedie.

Lees ook: Deze gloednieuwe misdaadserie met topscore is eindelijk te zien in Nederland: 'Meteen verkocht'

Vlak voor Susies aankomst is medestudente Pat Hingle namelijk spoorloos verdwenen. En alsof dat nog niet erg genoeg is, wordt de vermissing nog eens extra bizar na de ernstige verdachtmakingen die in de achtergelaten dagboeken van de jonge vrouw worden gevonden. Intussen zet Madame Blanc (Tilda Swinton) de lessen voort en sluit Susie vriendschap met Sara (Mia Goth). Maar geen van beide voelen ze zich op hun gemak...

'Doet niet onder voor het betere genrewerk'

Aan de box office werd deze versie van Suspiria geen succes en ook recensenten konden het niet met elkaar eens worden. Velen vonden de politieke setting onnodig, maar op visueel vlak en voor de cast klonk er veel lof. Dario Argento, maker van het origineel – dat bij ons een 3,56/5 scoort – was teleurgesteld. Gebruikers van MovieMeter komen uit op een 3,12/5 voor de remake. Genrefans waren er juist wel over te spreken. Datgeldt overigens ook voor stemmers die normaal gesproken van dit soort films wegblijven.

"Totaal niet in mijn genre, maar de kwaliteit is onmiskenbaar," vindt PCTERN. "Het origineel heb ik niet gezien, maar van een kennis begreep ik dat die meer horror en kleurrijker was dan deze remake. Het camerawerk, opgeroepen sfeer en muziek was filmtechnisch subliem. Met hier en daar wat Tarantino en film noir elementen. Voor mij misschien teveel 'arthouse', deze film, maar kwalitatief een subtopper."

John Milton moest er aanvankelijk niks van weten: "Hoe durfde Guadagnino, weer zo'n onnodige remake, en nog wel van Argento's meesterwerk? Na het zien van het meesterlijke Call Me by Your Name werd ik wel veel benieuwder, en de Italiaanse filmmaker stelt wat mij betreft niet teleur. De laatste akte vliegt voor mij wat uit de bocht, maar toen was mijn waardering voor Suspiria eigenlijk al bezegeld. Renee Soutendijk en de fijne score van Radioheads Thom Yorke zijn kersen op de taart."

"Veel sfeervolle shots en de typisch fetisjistische giallostijl met veel ongemakkelijke zooms en close-ups zorgt voor het perfecte onbehaaglijke sfeertje," is leatherhead van mening. "Visueel prachtig, ook tamelijk gruwelijk en hoeft qua horror niet onder te doen voor het betere genrewerk. Het beste wordt echter voor het laatst bewaard, want de veelbesproken finale is de scene waarin alle kwaliteiten van de film op hun sterkst samenkomen en voor een geweldig hysterisch stukje cinema zorgen."

Het origineel is op dit moment helaas nergens te streamen. De remake uit 2018 kun je bekijken via Prime Video, CineMember en MUBI. De trailer hieronder geeft je alvast een indruk.