Elsker Dig for Evigt (2002)

Vooral Brodre en After the Wedding zijn nog meesterwerkjes.

Wat maakt het verschil tussen een Deens en een Amerikaans drama? Niets. Het 'kleeft' niet meer wegens een teveel van dit soort drama. Oververzadiging. Objectief recenseren wordt dan wel héél moeilijk. Er is Aids en TBC en Kanker. Gevoelige drama's allemaal maar teveel. Nee, hier werd ik niet goed van tot... er iets gebeurd, iets dat wél het verschil maakt tussen de twee continenten. Het zit 'm in de aanpak die vele malen - door de Deense acteurs - realistischer wordt weergegeven. Zo zie ik het niet vaak, recht in 't hart, pijnlijk, geen overacting, sober, to the point. De film - het verhaal - klééft. Next.

Zoals vaker gemeld, vond ik de verhaallijn an sich nogal soaperig en ietwat afgeraffeld, maar wordt het dusdanig neergezet dat de karakters en hun emoties tot leven komen. Het Dogme concept blijf ik verschrikkelijk vinden, gelukkig wordt er hier wel iets van de regels afgeweken, maar wat mij betreft had een betere camera, fotografie en een sterke soundtrack (ipv die cliche plaat die er nu onder zat), zeer zeker in het voordeel van deze film kunnen werken (overigens is het Dogme camera*werk* hier wel weer passend).

3.5 *

Ik vind de films van Bier doorgaans redelijk tot goed, Elsker Dig for Evigt vind ik by far haar beste die ik heb gezien.

Van Denen kun je acteergeweld verwachten, maar met Mikkelsen, Kaas en Steen zit je steevast gebijteld. Vooral Mikkelsen is weer ijzersterk. Maar waar deze Bier vooral opvalt is het gebrek aan sentiment, waar ze zich zo af en toe nog wel eens in dreigt te verliezen. Het script is geweldig in zijn eenvoud, de relaties zijn complex, personages zijn perfect uitgebalanceerd en het verhaaltje loopt heerlijk door. Je leeft zowaar mee met de pijnlijke situaties waarin de personages zich bevinden, en ondertussen heeft niemand niet echt iets falikant fout of slecht gedaan. Want zo is het natuurlijk, de vreemd gaande man hoeft voor de verandering eens niet per definitie een lul te zijn, en de vrouw een bezitterig kreng, en problematiek hoeft niet altijd grotesk en opgeblazen aangepakt te worden. Het leven is al complex genoeg.

Het mag dan wel een Dogme film zijn, en visueel zie je het er wel aan af, desondanks is het met Festen samen de sterkste film van deze stroming. Puurder menselijk drama is niet te vinden.

dikke 4*

Fantastische film, wat een verhaal en wat een rol gespeeld door Mads Mikkelsen waar ik meteen fan van ben geworden. Je voelt de emoties en leeft direct mee in het gehele verhaal. Tja, ik kan er niets meer aan toevoegen, ik zou zeggen: gewoon kijken en laat je meeslepen.

Voor mij dan net weer de minste Bier die ik gezien heb, maar het spel van Mikkelsen en de puber dochter vond ik geweldig.

Bier films vind ik doorgaans een hoog soap gehalte hebben en daardoor schommelt vaak mijn score bij haar films, want niet alles trek ik. Het plot heeft in grote lijnen ook wat weg van Brødre of TWLIF. Ondanks dit gegeven vond ik dit toch een mooi filmpje door het dogme stijltje en het sterke acteerwerk van bekende Deense acteurs en actrices. Complimenten dus aan Bier deze keer, want met dit materiaal maak je al gauw een sentimentele draak.

3,5*

Eindelijk nog eens dat gevoel wanneer je zonder verwachtingen naar een film begint te kijken en gewoonweg weggeblazen wordt. Deze film had ik een jaar geleden opgenomen op mijn televisie en dan nu maar eindelijk eens bekeken. Misschien komt het omdat ik onlangs Festen heb gezien en mijn interesse in de Scandinavische film aangewakkerd werd?

Het eerste wat mij opviel tijdens de film zijn de enorm sterke acteerprestaties, beginnende van de hoofdrolspelers tot de kleine kinderen van het gezin. De manier om de emoties in beeld te brengen via close-ups is mij slecht bevallen. Mooi geprobeerd, en het zal zeker wel iets extra toevoegen voor een andere kijker, maar in mijn geval was dit zelfs niet nodig.

Ook is er de realiteitsfactor. Ik wil hier geen spoilers schrijven maar ik heb het over karaktermetamorfoses, schuld en familiedrama's. Wanneer Cecilia op het einde wegrijdt, toont de film nogmaals aan hoe relatief alles is. Zelf kreeg ik het gevoel dat ik soms te onbesuisd door de straten rijd toen Cecilia op het einde wegreed en de aftiteling begon.

4,0*

Indrukwekkende en menselijke film. En fantastisch geacteerd. Knap aan de film is ook dat het ondanks zijn voorspelbaarheid, toch geen cliché film is. Het is vooral een emotioneel menselijk portret film.

Sterk.

Open Hearts is vooral veel realistischer dan ik verwacht had. Het drama focust zich wat meer op het liefdesverhaal dan op de verlamming, maar heeft oog voor elk personage, elk personage is ontzettend echt. Allemaal hebben ze hun beweegredenen die best nog te begrijpen vallen, maar ze zijn bovenal menselijk. Ik heb op één puntje kritiek en dat is dat Niels zich nogal snel laat verleiden tot een buitenechtelijke misstap. Een beetje meer twijfel en verstand boven emotie had hier wel gemogen, zeker gezien de dokter-patiëntverhouding.

Ik heb vooralsnog erg weinig Deense - en bij uitbreiding Scandinavische - films gezien. Mijn inhaaltocht is nog maar net begonnen, maar iets wat me keer op keer positief opvalt is het acteerwerk. Ook hier weer staat iedereen weergaloos te acteren. Mads Mikkelsen is in geen tijd (drie films om exact te zijn) uitgegroeid tot één van mijn favoriete acteurs en ook al doet hij het erg goed, hij steekt er niet eens bovenuit. Sonja Richter, Paprika Steen, Nikolaj Lie Kaas, zelfs de kinderen, iedereen acteert levensecht, ik heb er bijna geen woorden voor.

Maar ik heb wel e.e.a. te zeggen over Susanne Bier. Ik zal beginnen met een positieve noot: sentimentele drek blijft uit. In een film met een thema als overspel ligt opgeklopt drama al snel op de loer, maar Bier trapt niet in die val. Muzikale niemendalletjes zoals het zoveelste zagerige violenorkest blijven achterwege, de muziek die dan toch gebruikt wordt is aangenaam verrassend.
Visueel vind ik Open Hearts wél een pak minder, soms zelf lelijk. Ik ben sowieso al geen fan van losse camerabewegingen - ze komen vaak ongecontroleerd en chaotisch over - en ook hier oogt de film soms goedkoop en soapachtig. Anderzijds zitten veel shots op de huid van de personages en heeft dat ook wel z'n nut, waardoor ik uiteindelijk op twee gedachten hink.

Al bij al uitstekende cinema.
4

wat een mooie film op canvas geen reclame helemaal top.

Een sterke drama/romantiekfilm...

Sterke verhaal...

Wat een drama...

Prima acteerwerk...

Redelijk kwaliteit beeld, alleen 4:3...

Prima achtergrond geluid

(geen Dolby Digital aanwezig)...

Wel te snel camerabeweging...

Het is wel een moeite waard...

Toen ik de trailer zag dacht ik dit is ECHT geen film voor mij want de style waarin de film gefilmd is (het lijkt namelijk alsof je ''naast'' de personen staat alsof het allemaal ''echt'' gebeurd), daar hou ik ''normalitair'' niet van. Maar ben de film toch gaan kijken omdat vanwege Susanne Bier en Mads Mikkelsen - want die regiseur en die acteur vind ik erg goed.

En wat ben ik blij dat ik deze film gekeken heb!!, Ik vind het een erg sterke drama/romantiek film en de manier waarop het gefilmd is (alsof je in feite naast hun loopt, alles ''echt'' volgt) dat maakt de film alleen maar sterker en meeslepender. Ook de acteerprestaties zijn super, dus een echte aanrader

een hele dikke 3.5*!

Mooi verhaal over een man die al een gezin heeft en dan toch verliefd wordt op een andere vrouw. Die vrouw heeft problemen met zichzelf doordat haar vriend gek doet maar wordt ook verliefd op die andere man. Mooi uitgediept en prachtig gespeeld. Mads Mikkelsen is hard op weg om in mijn lijstje van favoriete acteurs te komen.

Typische Susanne Bier. De handheld-camera die de acteurs de ruimte geeft om vrijer te acteren, waardoor alles er veel natuurlijker uitziet. Ook hier vond ik de acteerprestaties dan ook weer redelijk goed. Ook de tussenstukjes die de gedachten van Cecilie moeten weergeven vond ik een leuke toevoeging.

Het grootst minpuntje was ongetwijfeld de muziek. Niet dat ik geen fan ben van dit genre, maar hij was erg misplaatst en paste naar mijn mening totaal niet bij de film. Verder had ik nooit echt een "wauw!"-momentje en er zaten dan ook niet echt mooie shots of knappe scènes in die de film naar een hoger niveau moeten tillen.

Al bij al mooi drama film uit de talentrijke Deense stal.

Alle elementen voor kwijlerig hollywood drama aanwezig maar gelukkig hier dogme realisme in toegankelijke light version.( Een van de laatste? )

Elsker dig for evigt kan beter vertaald worden: love you forever. En hoe oerkracht seks zich daartoe verhoudt.

In al zijn eenvoud en soberheid een fantastische film. Geen enkele 'kaskraker' kan daar aan raken.

Een overspelige relatie op zich is een clichéonderwerp, maar hier is het op een authentieke manier gebracht.

De nevenpersonages wijken af van de blauwdruk. Het verlamde slachtoffer van een verkeersongeval is geen toonbeeld van dapperheid, maar gedraagt zich onuitstaanbaar, woedend en gefrustreerd; wellicht zoals veel mensen in het echt zouden reageren. Stine, de dochter van de overspelige man, is geen zielig engeltje, maar achterdochtig en opstandig.

If loving you is wrong, then how can it feel so right? Wanneer ze overspel plegen, voelt dat niet aan alsof ze iets verkeerd doen. De problemen en het schuldbesef komen pas achteraf. Dan staan ze voor een dilemma: ze zitten allebei met een partner van wie ze af willen, maar het is egoïstisch om je gezin in de steek te laten en je verloofde te dumpen als hij in het ziekenhuis ligt.

Het grootste deel van de tijd worden de regels van Dogma 95 gerespecteerd. De handcamera volgt de acteurs in plaats van omgekeerd, waardoor je het gevoel krijgt dat je zelf in de kamer zit mee te kijken. Toch wijkt Bier soms af van de regels. Ze gebruikt nepbloed bij het ongeval. Voor de beginscène gebruikt ze een infraroodcamera en voor de flitsen van verstoorde waarneming een Super 8 met bijhorend geluid. De liedjes van de Indonesisch-Franse zangeres Anggun zijn wel toelaatbaar, want die komen uit een koptelefoon.

Dit soort ultrarealistische cinema zonder effecten en achtergrondmuziek kan soms saai worden, maar niet hier, dankzij de emotionele ontwikkeling die de personages doormaken en het hoge niveau van alle acteurs. Het is emotie, geen sentiment.

Prima film over twee gezinnen die door een tragisch ongeval in elkaars leven komen. Dilemma voor de mooie Cecilie wanneer haar verloofde behoudens het hoofd verlamd is. En dan wordt het moeilijk. Moet je zelf ook je leven opofferen en je toekomst weggooien? Erg moeilijke kwestie, maar Joachim maakt het haar iets makkelijker.

Niels daarentegen zit in een bloedeloos huwelijk en vindt de liefde terug bij Cecilie. Serene en oprechte film lijkt me waarbij vooral het sobere camerawerk opvalt, maar eens te meer de acteerprestaties in erg positieve zin opvallen. Mikkelsen blijft een geweldige acteur, maar de rest moet niet veel onderdoen.

Enig storend gegeven vond ik de soms bruuske overgangen naar het einde toe wanneer het overspel aan de oppervlakte komt en er een soort break wordt ingelast. Tot twee maal toe zit de montage niet goed, waaronder ook de scène met Joachim in het ziekenhuis wanneer hij Cecilie terug ziet. Voor de rest prima film. Zit dicht bij de 4,0*.

Veel bekende Denen. Mooi drama.