The Ledge (2011)

De film viel me erg tegen. Allereerst wordt het plot al vrij snel vrijgegeven zodat er weinig spanning overblijft. Het enige wat nog open staat is of hij springt of blijft staan.

De film ontplooit zich meer en meer tot een romantisch drama en m'n aandacht verslapte meer en meer. Het acteerwerk was ook al niet om over naar huis te schrijven, al vond ik Patrick Wilson wel het grote pluspunt van de film.

Verhaaltechnisch gezien stelt de film weinig voor met veel losse flodders en rare wendingen. Ook het einde is niet om over naar huis te schrijven. Daarvoor is er te veel prijsgegeven.

Onvoldoende.

ik vond het een aangrijpende film.

Deze film kon mij echt totaal niet bekoren. Charlie Hunnam acteerde op zich wel goed, maar dan heb je het ook wel gehad. Liv Tyler vind ik een ontzettend lekker wijf maar hier irriteerde ze vooral door haar kinderlijke, onwetende personage.

Het verhaal vond ik ontzettend langdradig en sowieso voelde heel de film goedkoop aan, van het camerawerk tot aan de muziek. Enige pluspunt vond ik de dialogen over het geloof. Dit was op zich nog wel interessant om te volgen, ik kon me heel goed identificeren met het personage van Hunnam op dit gebied.

Verder snel vergeten deze B-film...

The Ledge

Het kan misschien echt aan mij liggen maar, ik vond ‘The Ledge’ niet echt ‘spectaculair’ of überhaupt veel aan. Ik denk dat dit voornamelijk komt omdat het hele geloof verhaal wat er in afspeelt mij niet veel kon boeien, hoewel het vast een goed verhaal was zakte ik vaak iets te vaak in aangezien de film weinig spanning bevatte. Het hele ‘Ik spring’ concept krijgt aan het eind nog een leuke wending maar daar blijft het wel bij!

‘The Ledge’ brengt een verhaal (voor mij niet echt ‘boeiend’) over een hotelmanager, Gavin Nichols, die we eigenlijk vrijwel direct in het begin zichzelf zien klaar maken voor de sprong die hij wilt maken. We komen daarna direct uit bij Det. Hollis Lucetti, een politieagent die er net achter was gekomen dat zijn vreemd is gegaan en de kids die van hem ‘waren’ van een ander zijn aangezien hij onvruchtbaar is.

Het blijft toch apart om Charlie Hunnam zo in een film te zien spelen, als rustige (nog zacht uitgedrukt) hotel manager. Hier voor zagen we hem nog mega robots besturen in ‘ Pacific Rim (2013) ‘ en daarna (en vooral bekend bij mij) zag ik hem schitteren in mijn lieveling serie: ‘ Sons of Anarchy - TvMeter.nl ‘. Charlie deed het ook hier prima maar, ik vond het niet een bepaalde rol weggelegd voor hem, de man ziet er rauwer uit dan dat het concept aankon en ik vond het aanblik wat Charlie weg legde niet geslaagd. Een mooi voorbeeld hiermee is Patrick Wilson. Patrick speelt altijd in mijn ogen in de horror films met bepaalde ‘geesten en spoken’ en ik vond daarom de rol als extreem-gelovige erg fijn, prima weggelegde rol.

Het verhaal was matig, althans voor mij was het verhaal niet echt weggelegd. Charlie Hunnam is als hotel manager actief wanneer hij een nieuw medewerkster krijgt aangewezen, Shana Harris die, samen met Joe Harris zwaar gelovig zijn. Op een avond eten gaat het totaal mis en ze krijgen een beetje ‘ruzie’. In de tijd wat zich afspeelt begint Shana een oogje te krijgen op Charlie die ze volgens het verhaal als eerste weg dacht tijdens een orgasme onder de douche. Shana besluit vreemd te gaan met Charlie en dat ziet Joe niet zitten, Joe gijzelt Shana en beveelt charlie van een bepaald gebouw te springen om twaalf uur anders zou hij Shana vermoorden. Charlie springt maar Shana word vlak daarna gered door politieagenten. Daarbij kwam agent Hollis ook om die hoek kijken die zo zijn eigen problemen had.

Nee, de film stelt niet veel voor (voor mij) maar, het einde was toch goed en vooral zo verassend dat ik de film met een redelijk gevoel afsloot.

2.5*

Ik vond het echt een goeie film. Vooral ook omdat het over vreemdgaan gaat: iets wat nu als heel normaal wordt gezien, zelfs reclames op de radio voorbij komen met Second Love en die bullshit, maar het eigenlijk nog steeds iets vreselijks is. Je kunt iemand daar zoveel pijn mee doen. Terwijl het zo simpel is: als je met iemand anders wilt, ga dan eerst uit elkaar. Vond deze film heel aangrijpend en had het einde niet zien aankomen. Was verrassend en bizar tegelijk.