Dead Man's Shoes (2004)

Vond het een aangenaam filmpje. Had de synopsis niet voor me en verwachte eigenlijk op basis van wat ik me herinnerde een Midlands-misdaadfilmpje. Het is toch wel duidelijk meer dan dat. Vrij vreemd aanvoelende film waar de muzikale intermezzo's niet echt passen in de rest van de film, ondanks dat een soundtrack met namen als Bonnie "Prince" Billy en Smog altijd wel goed valt. Toch geeft dit de film wel iets memorabels mee, al weet ik nog niet goed hoe. Voor de rest draait de film duidelijk om de afrekening die pas tegen het eind zijn achtergrond openbaart met een surrealistisch randje. Vond Considine daarin een prima rol neerzetten, maar de rest werd iets te veel een karikatuur.

De afrekeningen waren redelijk indrukwekkend binnen een sfeervolle aankleding. Het is eigenlijk vrij goed neer gezet hoe niemand aan zijn lot kan ontkomen, in hoeverre je nog een loser of leider bent, of al lang en breed aan het milieu was onttrokken maakt niet veel uit voor Considine.

Stuk beter dan This is England. 3.5*

Heerlijk om weer iets rauws uit Engeland tegen te komen. Een doeltreffende aanpak waarbij ik al direct kon genieten van de realistische shots en het grotendeels weglaten van muziek (en als er dan wél muziek gebruikt werkt het ook). Er spelen échte karakters in die puur en moeiteloos in hun rol zitten en ik kan me niet voorstellen dat ze veel scènes overnieuw hebben moeten opnemen. Het komt er allemaal glashelder uit.
Normaal gesproken irriteer ik me als er een zwart beeld tussendoor komt met een relatief zinloze boodschap als: 'day 3' maar hier had het juist een versterkt effect. Die fragmenten zijn steeds ingebouwd na een heftige gebeurtenis en wanneer je dan op droge wijze de woorden 'day ...nog wat' ziet staan wordt het besef naar boven gebracht dat dit nog maar één enkel gedeelte was van Richard's plan. De flashbacks werken ook erg goed en geven je verontrustende achtergrondinformatie.

Schitterend dat hij zijn doelwitten eerst even waarschuwt en vernedert door bijvoorbeeld schmink aan te brengen of hun haren te verfen. De groep verkeerd vervolgens in angst, omdat ze weten dat het menens is en hij niet zomaar weg zal gaan.

Bij de scène dat Sonny en zijn maten weer thuis komen heb je Richard kort daarvoor een wit poeder in de thee zien strooien (waar hij het een kwartiertje terug ook nog over had met zijn denkbeeldige broer) en dan wordt het afwachten hoe dat drietal er op gaat reageren. Fantastisch als je hemzelf even later ook in de kamer ziet verschijnen. Het idee om je vijanden drugs te voeren waardoor ze in een hulpeloze toestand verkeren en je ze kan bespelen als poppen kwam door deze gruwelijke manier erg origineel op me over. Een poosje later zit hij bij de meest sober ogende vent in de stoel en het lijkt erop alsof hij deze man gespaard houd, om hem vervolgens toch nog meedogenloos in de zij te steken. Later, toen bleek dat Anthony zichzelf had opgehangen nam de dosis aan wraakgevoel in het kwadraat toe. Er komt nog een man met vrouw en kinderen aan bod die het minst schuldige was van alle betrokkenen. Deze neemt Richard naar dezelfde plek als de sterfplaats van zijn broer en het is wederom afwachten hoe dit gaat uitpakken. Een scherpe afsluiter als je het mij vraagt.

Deze thriller slaagt geheel in zijn opzet en laat je leeg en somber achter. Je beseft opeens dat je eventuele problemen helemaal niets voorstellen. Ik zit nu nog steeds voor mij uit te staren in een soort melancholische roes.

Dead man's shoes is een sterke rauwe Britse wraakfilm. Dit bizarre wraakgevoel krijgt gedurende de film meer gestalte qua uitleg en nemen van vergelding. Het krachtige van deze prent is toch echt wel dat het wraakgehalte slechts een onderdeel is van het geheel. De film is namelijk ook sentimenteel en geestig van aard. Hierbij is het Britse plattelandsleven het decor van de film en zijn de beelden zeer realistisch m.b.t. het alledaagse leven aldaar. De stilte momenten en de gekozen muziek sluiten naadloos aan bij deze prent die het boven beschreven op een krachtige manier weet te combineren. Het acteerwerk is zo realistisch dat het een voorbeeld mag zijn voor het neerzetten van een film als deze.

Indrukwekkend Engelse topper. Film neemt van komisch en actie langzaam een wending naar hardere drama. Sterk geacteerd, goede gecast.

Achteraf vond ik de terugblikscenes soms wat te lang en te direct... wat de film echter wel weer zijn rauwe rand geeft. Goed.

Ik heb echt enorm gelachen de eerste 30 minuten.

Toch zei een stemmetje in mij dat ik deze prent moest herzien en ditmaal viel het kwartje (of welk muntstuk ze ook op het Engelse platteland hebben). Makkelijk van 2 1/2 naar 4 ****.

De charismatische Paddy Considine had me met zijn dwingende performance al ingepakt maar ditmaal ook het aangrijpende verhaal omtrent zijn broertje.

Pak daarbij sfeer en de rauwe, realistische aanpak en je hebt een beklemmende, bij vlagen hypnotiserende film.

It's a killer!

Als grote fan van This is England ging ik deze film met het volle vertrouwen tegemoet. Dit keer is Meadows er echter niet in geslaagd om mijn aandacht vast te houden. Het rechtlijnige wraakverhaal kon mij gewoonweg niet boeien. Dit doet niks af aan het feit dat de film visueel weer prachtig oogt. De rauwe vertelstijl van de regisseur is wat mij betreft van absolute klasse. Dit keer wist hij dat helaas niet te combineren met een interessante en prikkelende verhaallijn. Somers Town ligt nog in de kast, die ga ik vandaag maar eens een kans geven.

Rare en ietwat misplaatste combinatie van slasher en drama, met een oversentimenteel geconstrueerd einde om alles af te sluiten. Het is goed in beeld gebracht, maar eigenlijk is het gewoon niet al te best naar mijn mening.

Prima wraakfilm op het Engelse platteland begeleidt door een soundtrack met nummers van Amerikanen als Bill Callahan, Bonnie 'Prince' Billy en Calexico.

De schrik komt er goed in te zitten bij het groepje dopeheads dat 7 jaar geleden een wat achterlijke jongen heeft vernederd en gemarteld, want hij is terug, maar nu met zijn grote broer.

Mooie beelden, mooie sfeer, prima wraak.

Ik vind het nou niet echt duidelijk dat die jongen zn dood gefaket heeft. Kan het zo zijn dat hij een "denkbeeldige" metgezel is voor de broer die wraak neemt?

Ik denk eerder dat de grote broer zijn kleine broer ziet in de vorm van een hallucinatie, want op het eind is het wel heel erg duidelijk dat de gehandicapte broer zelfmoord gepleegd heeft.

Dat dus, thanks. Dacht dat het aan mij lag, maar toch "goed" geïnterpreteerd dan

Heb ik naar de juiste film zitten kijken (twijfelde even gezien het hoge gemiddelde hier en op IMDb)?

Een volledige ster minder had ik (gezien de film nog vrij hoog) een redelijker beoordeling gevonden.

Op een paar aardige momenten na, is dit alles behalve een goede film.

Zo heel afentoe krijg ik het gevoel dat ik één van de weinige ben die een beetje filmsmaak heeft.

Paddy Considine & Toby Kebbell: Goed gecast.

Script: Rauw, realistisch & gewelddadig.

Acteerwerk: Erg sterk.

Voor mij geen vuiltje aan de lucht dus, 4 solide sterren

van mijn kant voor Dead Man's Shoes (2004).

Niet zo bijzonder.

Enige échte reden om deze film te kijken is de vrij geniale rol van Considine, die de film naar een wat hoger niveau tilt. Voor de rest vond ik het eigenlijk een vrij basic revenge filmpje, dat ook qua uitwerking maar weinig bijzonder is. Enkele aardige scenes nog gelukkig, zoals die trip-scene, al is zijn dat soort dingen natuurlijk al beter gedaan in andere films. Verder is het qua cinematografie nogal armzalig, en is de soundtrack gelukkig nog wel redelijk.

Kijkt vlot weg, dat wel, maar voor de rest maar een beetje een grijze muis vind ik. Door Considine en enkele aardige momenten krijgt de film nog een krappe voldoende. 2,5*.

Heerlijke rauwe film, van engelse bodem. Het verhaal steekt goed in elkaar, en ontvouwt zich in een aangenaam tempo. Ook de soundtrack draagt zijn steentje bij aan de prima sfeer van de film. Verder vondt ik het acteerwerk zeer realistisch neergezet door de aanwezige cast. 3,5 Ster.

Erg genoten van deze film die een mix is van een paar genres.

Aanvankelijk leek het een drama met een komische, typisch Britse twist. Gaandeweg wordt de film rauwer en spannender. Dat alles tegen een prachtige enscenering en met een gepaste sound. Net voorbij de helft vroeg ik me af of de film nog wel zou verrassen. Gelukkig viel dat zeker niet tegen.

Redelijk wraakfilmpje maar heel bijzonder is het nou ook niet. Het gaat een beetje traag en van een spannende sfeer is geen sprake, het kabbelt vrij gemakkelijk voort naar het einde. De twist is aardig maar meer ook niet, er wordt redelijk gespeeld.

Ja dit is wel een sterke wraakfilm hoor.

Een film die niet het etiket van een ''blockbuster'' heeft, maar juist simpel en rauw is gefilmd.

Zo komt de film dan ook echt over, recht toe recht aan.

Vooral de rol van Paddy Considine die de oudere broer Richard speelt, is geweldig.

Dead Man’s Shoes is een hele bijzondere prent. De film fungeert in de eerste plaats als een wraakfilm, maar gebruikt de pionnen in het verhaal als alles behalve conventioneel. De geweldenaar is niet heroïsch en/of sympathiek, maar ook gewoon sadistisch en bedreigend. Maar waar sommige films dit element willen verheerlijken en daarmee hun hoofdpersonage idyllisch en/of heldhaftig voorstellen (ik noem een miskleun a la een Law Abiding Citizen even als voorbeeld), wordt bij Dead Man’s Shoes zelfs op het eind benadrukt hoe gevaarlijk de protagonist is (en daarmee misschien ook wel de antagonist). Hij overleeft het zelfs niet.

Bovendien is de film behoorlijk sfeervol en dramatisch. De herinneringen in zwart-wit en zwaar begeleid komen hard aan, maar ook de scene wanneer die gasten drugs gebruiken in dat appartement en vervolgens in aanraking komen met die man met dat gasmasker is op een bepaalde manier surreëel en eng.

De 1e keer twijfelde ik heel erg tussen een 4 en 4.5*, na herziening heb ik toch blijkbaar goed gekozen de 1e keer. Nog steeds een hele goede en trieste film. Erg deprimerend ook vooral, wat in principe een compliment zou moeten zijn voor de film aangezien dit er bij hoort, maar toch werkt het niet mee bij het kijkplezier.

Het verschil met de 1e kijkbeurt is simpelweg het gebrek aan verrassingen, die bij de 1e kijkbeurt juist een sterk punt zijn, met de flashbacks en toch ook wel een soort van plottwist op het eind. Destijds waterige ogen bij het einde, dat wist de film dit keer niet voor elkaar te krijgen.

Overtuigende cast, vooral Toby Kebbell als Anthony vind ik levensecht overkomen, zelden een karakter gezien waar ik het zo mee te doen had.

Vreemde soundtrack die behoorlijk goed werkt en past bij het verhaal.

Heerlijke revenge film, waarbij actie humor, en thriller in 1 film zit.

Een onverwachte aanrader..

3.5 ***

Perfecte revenge film.

Lekker traag af en toe.

Soms zeer geweldadig.

En vaak dat lekkere revenge gevoel van eigen schuld dikke bult.

Goed muziek ook nog.

Echt , dus realitisch , inclusief de regie en personages

Wat een volk .

Maar ik had hogere verwachtingen , door de hoge score . Kwam beetje van koude kermis thuis.

Saai, traag , en suf .

Zal wel aan mij liggen . Maar vind het niks .

Heb deze vanmorgen maar eens uit de collectie gehaald en voor de eerste keer gezien. Tjeetje wat een gigantische tijdsverspilling van 82 minuten. Volgens mij zaten ze zowel voor als achter de camera te blowen, flippen en te trippen. Had de film na 45 min al wel stop kunnen zetten, want had het allang gezien. Maar toch uitgekeken met tussendoor geregeld ff met de hond stoeien. Heb nu wel een totaal plaatje van deze boutfilm. Die afgrijselijke kerkmuziek vond ik zeer onpasselijk. Acteerprestaties slomo. Regie slaapverwekkend. Deze prent gaat weer de collectie in met een vette kruis met viltstift op beeldzijde en wordt verwijderd uit mijn eigen database. Geef een 1.0 voor enkele mooie opnames van locaties.

Meesterwerk.

Wat mij betreft in alles net niet. Mist het echt lompe revenge plot van een Martyrs, en de sappige Britse humor van een Ritchie.

Prima in elkaar gezette wraakfilm. Ook goed geacteerd.

Goede acteur die Paddy Considine, erg overtuigend. Ben benieuwd naar zijn regisseurstalent, Tyrannosaur moet een goede film zijn aan het cijfer te zien.

3,5 sterren

wraakfilm over soldaat die terugkomt naar ouderlijk dorpje om wraak te nemen op een bende marginalen die zijn zwakbegaafd broertje gepest hebben terwijl hij weg was.

Behoorlijk krachtige film.

Ik wil best aannemen dat er mensen zijn die hier mee weglopen. Ik loop ook weg, maar dan zonder.

Irritante personages (dat is deels de bedoeling, ik weet het) en verder kan ik gewoon zeer weinig positiefs ontdekken. Ik vond het niet mooi gefilmd, het verhaal steeds vervelender worden - en dat terwijl het op papier een sterk grauw werkje is, volgens mij... ... ...? Dan nog liever 'London to Brighton'.

1,0*, hoger kom ik niet.

Op aanraden van John Milton ben ik compleet blanco deze film ingegaan (want Paddy Considine). De eerste minuten dacht ik even goed getrolld te zijn, want kolere - dit is wel iets té lowbudget/arthouse naar mijn believen. Maar stiekem ontvouwt deze simpele wraakfilm zich tot een grappige, spannende, grimmige en hallucinante rolprent met een nogal verrassende plottwist. Zo zie je maar weer: soms moet je gewoon de stoute schoenen aantrekken.

3,5 * Oog om oog, tand om tand