The Light between Oceans (2016)

Constante rollercoaster van emoties. Prachtige beelden, ingetogen acteerprestaties en zeer aangrijpend.

4*

Het boek heb ik binnen een paar dagen gelezen en vond ik mooi: de film is een keurige vertaling van boek naar film maar deed me verder weinig - zie ook Gone Girl die voor mij hetzelfde euvel had. Goeie acteurs, mooie plaatjes en dan weer die schitterende muziek, maar in tegenstelling tot het boek kwam de film bij mij niet binnen.

3,0*

Een geweldige film op een prachtige locatie. Heerlijk verhaal en lekker traag. Top acteurs en muziek. Ff een avondje wegzwijmelen.

Degelijke film waarbij drama en romantiek elkaar afwisselen. Wat wel meer voorkomt bij dergelijke films is dat het plot te veel wordt geleid of gestuurd om te veel tot een tranentrekker te lijken. Aan de acteerprestaties heeft het alvast niet gelegen. De topcast met Vikander, Fassbender en Weisz doet het uitstekend. Ook de ondersteunende muziek is mooi en het landschap van de woeste kust is fenomenaal.

Maar de romance vond ik te vluchtig en gemakzuchtig uitgewerkt. Ik neem aan dat men in het boek meer tijd ervoor heeft genomen. Die voice-overs en heen- en weergeschrijf zorgen voor een te snelle (melige) overgang. Hun geluk kan niet op wanneer hun enige leemte wordt opgevuld met een uit de lucht gevallen kind. Als de echte moeder dan op de proppen komt, gaan de poppetjes aan het dansen. Het scenario zwalpt en is onvoldoende uitgewerkt. Ook de personages denken te eenzijdig. Voor de rest wel een prima film met heel wat troeven.

Het gegeven van een man en een vrouw die op een vuurtoreneiland wonen op 150 km van de bewoonde wereld en geen kinderen kunnen krijgen, maar dan spoelt er ineens een roeibootje aan met een pasgeboren baby is natuurlijk volstrekt ongeloofwaardig. En het is dan ook een film die ik zelf nooit zou uitkiezen om naar te kijken. Maar mijn vrouw had hem van tv opgenomen en dan kijk ik uiteraard wel mee. En dan blijkt het toch een goede film te zijn. Ondanks het ongeloofwaardige verhaal wordt er wel overtuigend en bij vlagen zelfs heel erg mooi (vooral het kleine kind) geacteerd. En ook het verhaal wordt wel overtuigend gebracht. Als er niet zulke ongeloofwaardige elementen in de film zouden zitten, zou ik hem nog wel hoger waarderen als de drie sterren die hij nu van me krijgt.

Mooi verhaal intens gebracht. Goed geacteerd. Prachtige beelden omhuld met een gevoelige soundtrack

Heftig verhaal uiteindelijk, maar mooi gebracht. Goed geacteerd, ben sowieso wel een fan van Fassbender. Keuzes kunnen slecht uitpakken in het leven, mooi verhaald in deze film.

3,5 ☆

Vuurtorenbewaker Tom Sherbourne [Michael Fassbencer] leert begin jaren ’20 tijdens een zakelijk bezoek aan het vasteland Isabel [Alicia Vikander] kennen en na een tijd van liefdevolle correspondentie besluit het liefdespaar in het huwelijk te treden. Na een miskraam lijkt hun kinderwens uit zicht te drijven, tot op een dag een sloep met een baby en een dode man aanspoelt. Tom en Isabel besluiten het kind op te voeden als hun eigen dochter, terwijl diens biologische moeder [Rachel Weisz] wanhopig op zoek is naar haar dochter. Tenenkrommend melodramatisch verhaal wordt gered door het intense, ingeleefde spel van de hoofdrolspelers en fraai camerawerk van Adam Arkapaw. Regisseur Cianfrance schreef zelf deze bewerking van de gelijknamige roman van M.L. Stedman.

Mooi verhaal maar toch mankeert er iets om de emotionele snaar voluit te raken...

Mooi gespeeld en prachtig sober in beeld gebracht drama over een gebroken oorlogsveteraan (Michael Fassbender), die na de eerste wereldoorlog een aanstelling accepteert als vuurtorenwachter op een verlaten eilandje in West-Australië. De dramatische toestanden die volgen zijn soms een beetje boeketreeks-achtig en op emotioneel vlak wist het verhaal mij niet echt te raken, maar het prachtige camerawerk en het sterke spel van vooral Fassbender zorgt toch voor een ruime voldoende.

Deze recensie verscheen eerst op mijn blog. Deze is offline sinds 1 november 2024. Daarom heb ik alle recensies hiernaartoe verplaatst (om ze te behouden).

PAC Festival

Laatst kwam al mijn recensie online van de film Hell or High Water, welke ik tijdens het PAC Festival begin oktober heb gezien. Tijdens dat filmfestival heb ik ook The Light Between Oceans bekeken. Van die twee verwachtte ik The Light Between Oceans het leukst te gaan vinden. Echter bleek Hell or High Water juist verrassend uit de hoek te komen en The Light Between Oceans het minder goed bij mij te doen. P.s. ik heb het boek niet gelezen, dus ik kan het niet vergelijken.

De cast

Aan de cast kan het niet liggen, want zowel Michael Fassbender (X-Men: Apocalypse) als Alicia Vikander (The Man from U.N.C.L.E.) spelen een hoofdrol in de film. Twee acteurs waarvan ik al meer dan eens onder de indruk ben geweest. Het ligt ook niet aan het acteerwerk, dat zit wel snor. Beiden zetten ze een overtuigende rol neer.

Langdradig

Waar het dan aan ligt? Ik denk dat het een iets te langdradige film is. Voor mijn gevoel is het een film in een film in een film. Er gebeurt namelijk zoveel. Voor mijn gevoel kan ik eigenlijk ook alleen maar praten over het eerste stukje van de film, omdat de rest voor mijn gevoel al direct spoilers zijn.

Film in een film

Voor mijn gevoel kan je de film in drie stukken opdelen. Echter de synopsis van de film bevat eigenlijk al het verhaal van het tweede stuk. Er komt namelijk nog een heel stuk aan vooraf. The Light Between Oceans is een film die vele jaren bestrijkt. Het begint namelijk met het moment waarop Tom Sherbourne aankomt in het stadje en uiteindelijk Isabel ontmoet, tot heel ver in de toekomst.

Liefde

Persoonlijk vond ik het begin van de liefde maar apart en niet geheel geloofwaardig opgebouwd. Het was teveel een soort van insta-love; ik voelde het niet. Gelukkig maken ze dit verderop in de film weer goed en zie je echt de chemie tussen de twee. Tom vond ik een interessant personage en hij is degene die een aantal van de films mooiste quotes verwoord, waaronder één over vergeving.

Drama

Het begin oogt erg romantisch en lichtelijk voorspelbaar in het begin, maar wees voorbereid: het is geen überromantische film en verderop in de film weten ze te verrassen. The Light Between Oceans is een heus drama en op een gegeven moment zal somberheid zijn intrede doen. Immers, hoelang kan het goed gaan? Het einde was hierdoor zeker spannend, en in de loop van de film vond ik de film dus steeds beter worden.

Conclusie

Hoewel ik dus heel veel had verwacht van The Light Between Oceans, viel het stiekem toch een beetje tegen. Het is geen slechte film, zeker niet, maar het was voor mij ook niet een film die ik graag nog een keer ga zien. De film blijft interessant, maar ik miste een bepaalde spanningsboog en het had van mij wel iets meer fast-paced mogen zijn. Ik wilde sowieso weten hoe het verhaal af zou lopen, maar er waren veel te veel wentelingen en ik vond de film hierdoor iets te lang worden. Over de acteerprestaties heb ik niets te klagen, dat zat wel goed met deze sterren van formaat.