Romance & Cigarettes (2005)

Voor wie nog wel eens wil genieten van het ultieme Christopher Walken moment

De soundtrack is het beste van deze film, subliem en bijna alle sterren zijn daarvoor bedoeld.

De acteerprestaties zijn zeer goed, vooral dan van Susan Sarandon en Kate Winslet.

Maar het verhaal is pover. Dit had een uitstekende film kunnen zijn had men in het scenario wat meer tijd gestoken.

Zonde, met zulk een cast.

Een zeer aparte film ..

Anders, maar minstens zo leuk .. Het is echt een film die je moet kijken als je even geen zin hebt in een actiefilm .. De humor is zo overdreven dat je erom moet lachen .. De rollen van James Gandolfini en Steve Buscemi zijn erg leuk en Christopher Walken is ook weer hilarisch .. Het verhaal is iets minder, maar de film kijkt wel lekker weg .. Mijn oordeel: 4 sterren

Aarg een musical! Die zijn nooit leuk en altijd overdreven kitscherig. In plaats van het kitsch weg te filteren wordt dat expres nog dikker aangezet. Sommige dialogen zijn erg grappig en het camerawerk is mooi. Cast redt de film 2.5

Een veelbelovend begin; het spelplezier spat van het doek en de muziek is prachtig. Leuk om nu eens een vuilbekkende Kate Winslet te zien, en Christopher Walken steelt de show, alleen al door zijn manier van lopen. Een film over de glorieuze hoogtes en de diepe dalen die het gevolg zijn van de seksuele verlokkingen.

Toch jammer dat na ongeveer een uur het scenario verwatert en er van de oorspronkelijke hilariteit niet zoveel meer overblijft. Ik zat op zeker moment echt te wachten tot het eindelijk afgelopen was. De fut was eruit. Een uur was genoeg geweest, maar ja, een bioscoopfilm van een uur, dat schijnt nu eenmaal niet te kunnen.

Allemaal liedjes in films daar heb ik het niet zo mee en ik vond het alleen goed in The Blues Brothers!,in deze film wat minder maar er zat weer wat leuke humor voor in de plaats..

Ze hadden met z'n allen ook een interessante film kunnen maken...

In ieder geval heb ik mijn fast forward button maar eens verwend met een extra Glassex-poetsbeurtje, want ik ben toch wel heel erg blij dat hij op mijn afstandsbediening zit.

Hak op de tak en weinig muzikale vondsten

Doorgaans zijn de Volkskrant-recensenten behoorlijk kritisch over films, soms een beetje te. Maar Ronald Ockhuysen was ongetwijfeld in een gulle bui toen hij begin 2006 Romance & cigarettes zag. Hij typeerde de film als "een plezierige onderneming". Nou, dan heeft hij een hoop over het hoofd gezien, wat mij betreft.

Doorgaans ben ik nogal mild voor mindere films. Als duidelijk is dat de bedoeling goed was of als de film iets met me doet - ook al is het dan wat minder verrassend gemaakt - dan gun ik een film al snel een voldoende. Eerder weglopen uit de bioscoop heb ik nog nooit gedaan en de dvd-speler voortijdig uit zetten bijna nooit. Maar Romance & cigarettes geeft alle reden om halverwege de stop-knop definitief in te drukken.

Deze film is een humoristische musical met een sterrencast. Ik had een zwaar over the top aangezette kitsch-film verwacht. Dat er geen spatje fijnzinnigheid en nuance in de film zat, had ik al op de koop toe genomen. Ik rekende op een dikaangezette lach en een traan, à la Moulin rouge, maar het werd een onsamenhangend, slechts bij vlagen aardige film.

De makers promoten de film als een working class opera. En over working class gaat de film inderdaad. Nick Murder is bouwvakker - hij zit tenminste veel op steigers - en zijn hoofd wordt op hol gebracht door hoertje Tula. Vrouw en dochters haten hem daarom. Zijn vrouw schakelt oom-lief in om die Tula een kopje kleiner te maken. En dit alles wordt gelardeerd met popliedjes, die in de meeste gevallen door de acteurs worden meegezongen.

Soms levert dat geinige vondsten op. Bijvoorbeeld als de vuilnismannen en de buurmannen en de buurjongen spontaan regels meezingen met een van de hoofdpersonen. Ook een van de scènes met Christopher Walken is best heel leuk. Dat hij een aardig dansje neer kan zetten, wisten we al uit een videoclip van Fatboy Slim.

Als de makers er nu in waren geslaagd allemaal leuke muzikale vondsten aan elkaar te plakken met een nietszeggend verhaaltje, dan had ik er nog mee kunnen leven. Maar erg grappig is het bijna nergens, een leuke vondst is er slechts hier en daar. En dan gaat dat van-de-hak-op-de-tak-niemendallerig verhaaltje je wel erg de keel uithangen.

Mijn hoge verwachtingen hebben ze helaas niet waar kunnen maken.

En dat met zo'n cast..

2*

Ik heb deze film alweer enige tijd geleden gekeken en vind hem echt fantastisch, kate winslet is zoals altijd weer geweldig. Leuke combinatie van humor met drama.

Heerlijk genoten van deze film en de poster hangt nog steeds boven mijn bed!

Een heerlijke komedie met subtiele humor waar denkelijk de Coen-brothers (executive producers) mee achter zitten. Het verhaal is vrij dun, en de film wordt vooral gedragen door de muziek en de humor. Twee filmgenres die meestal met de nodige achterdocht worden bekeken en ook van gebruiker tot gebruiker afhangen van persoonlijke smaak. Ook veel verdoken humor, zoals verschillende dialogen die bestaan uit titels van liedjes (Killing me softly bvb).

Regelmatig komt er een 'musicalmoment' waarbij ook de figuranten opgaan in een lied. Alleen wordt het hier niet voorgesteld als in een musical, maar meer als het wegdromen van de hoofdpersonages.

De film schiet echter nergens de hoogte in, maar heeft wel voldoende leuke momenten voor liefhebbers van het genre. Niet altijd origineel, maar wel goed gebracht.

Als ik zo een film zou moeten kijken zou ik hem ook meteen af zetten...

De opening is sterk: 'Tony Soprano' die A Man without Love zingt... met de 'hele' buurt!

Dan wordt het wel even doorbijten, maar met de goeie muziek, een flink aantal gekke personages e.d., lukt dat best. Want erg diep gaat het niet bepaald, vangt het verhaal wat rommelig aan en had er best meer aandacht mogen zijn voor het drama-aspect...

Dat wordt dan in het laatste half uur nog behoorlijk goed gemaakt en wordt ook duidelijk waarom er 'cigarettes' in de titel vermeld staat. Hoogtepuntjes: Gandolfini die op eigen verzoek de stuipen op het lijf gejaagd wordt door Sarandon, oma Murder die in het ziekenhuis de nodige feiten over de familie uit de doeken doet (Buscemi's reacties!) en de uit de hand lopende burenruzie*. Ook Walken deed weer op hilarische wijze zijn intrede, maar mocht helaas niet schitteren in een lied voor zichzelf. Winslet kreeg dat wel en dat levert een prachtig liedje onder water op... en een -scene waar de poster ook aan ontleend is...

Grotendeels wel te doen en voor een kleiner deel een heel erg fijn filmpje.

3,0*.

Wat een geweldige film! Waarom heb ik die nooit eerder gezien? De glimlach is nog niet van m'n gezicht af, een geweldige cast met zoveel acteurs die me lief zijn........hier laat ik het bij. Geen zin in analyses......in een zucht was de film voorbij......wat doet het er toe waarom een film je zo raakt? Soms is het te persoonlijk misschien?

Ik heb deze film nog maar voor een gedeelte gezien. Ik kwam maar niet van het idee af dat ik naar een aflevering van The Sopranos zat te kijken met een zingende Tony Soprano. Het is moeilijk omdat naast je neer te leggen en dan ongekleurd naar de film te gaan kijken. Ik heb hem na een tijdje afgezet, omdat ik een Janis Joplin-opleving kreeg bij het horen van 'Piece Of My Heart' (mooie versie trouwens). Ik ga hem over een tijdje denk ik helemaal kijken. Cijfer volgt nog.

Dit is niet gewoon een musical van 13 in een dozijn, want bij musicals (al zijn er twee à drie uitzonderingen) loop ik steevast snel weg, maar R&C heb ik zojuist voor een tweede keer gezien, vooral omdat de sfeer zo heerlijk over de grens van de pure kitsch gaat dat het een oogstrelende (vooral de als altijd betoverende Kate Winslet is red-hot) hyperbool wordt.

Bijzondere en vlotte film met voortreffelijke rollen van James Gandolfini en Susan Sarandon. Maar het is een onweerstaanbare Kate Winslet, die film naar zich toetrekt. De rol van prostitué lijkt haar op het (mooie) lijf geschreven.

Mooi hoe met heel verschillende soorten muziek (bijna allemaal tophits) de dialogen en scènes aan elkaar gelast worden. Dat leidt tot een sublieme soundtrack. Jammer alleen dat het Quando m'innamoro van Anna Identici voortijdig afgebroken wordt.

Het lijkt er op dat regisseur/schrijver John Turturro zich bij de straatballetten heeft laten inspireren door een van de vele Bollywood-musicals.

Gewoon een gezellige, luchtige film over min of meer alledaagse relatieproblemen. Zeer de moeite waard.

Na het herbekijken van deze film moet ik mijn eerdere commentaar toch enigszins aanpassen.

Het verhaal is beter dan ik aanvankelijk beweerde, en zowat de ganse cast kwijt zich prima van zijn taak, zodat het een leuk verhaal wordt, met vooral de muziek die er wonderwel in past.

Een hogere score dan bij de eerste kijkbeurt is dan ook zeer terecht.

Ik heb het met moeite tot de helft bekeken en toen gaf ik het ook echt op.

Acteur James Gandolfini overleden

Link

Het verhaal over de arbeidersklasse is 'n tikje excentriek en sexy, de dialogen zijn best grappig en de musicalonderdelen zelfs geweldig (Christopher Walken vond ik fantastisch). En toch beklijft de film niet, blijft ie niet hangen: dat komt omdat iedere spanning ontbreekt en de story uitermate saai is. En dat is verdomd jammer.

Het thema liefde aan de hand van een aantal liedjes. Een thema dat uiteraard erg bekend is en al eindeloos uitgekauwd in talloze films. Daarom heeft de regisseur hier in deze film waarschijnlijk de nadruk gelegd op de vormgeving. Die is het eerste kwartier nog wel leuk met zijn dialogen en zijn liedjes, maar het gaat toch al snel vervelen. Het verhaal blijft toch erg mager. Mooi verpakte lucht is immers nog steeds lucht. Pas helemaal aan het einde weet de film me nog enigszins te raken, maar dan wordt de vormgeving van de rest van de film ook losgelaten. Geef mij dus toch maar een traditionele liefdesgeschiedenis met een echt verhaal dat je als kijker kan raken. Aan de hoofdrolspelers in deze film lag het in ieder geval niet.

Na 10 minuten afgezet. Niet leuk. Daarmee is eigenlijk alles gezegd.

GEWOON.NIET.LEUK.

Heerlijke muzikale komedie, waarin regisseur John Turturro alle regels aan zijn laars lapt, met als gevolg deze zeer prettig wegkijkend film. Kate Winslet gaat op herhaling als vuilbekkende non uit Ricky Gervais’ serie ‘Extras’(2005), allen nu niet als non.

En Christopher Walken mocht weer een van zijn gekke dansjes doen.

Toch iets minder na herziening. De film kent haar momenten, maar het geheel is niet echt fantastisch. Ik hield wel van de muziekmomenten, en net daar mocht het wel iets verder in gaan. Nu mist het de nodige pit om echt groots te worden. Wel boeiende rollen van Kate Winslet en Steve Buscemi.

Gisterenochtend even een tussendoortje met deze Romance and Cigarettes die vooral de aandacht trok vanwege de cast en regisseur John Turturro. En ergens meen ik me iets met de Coen Brothers te herinneren en verschillende prijzen maar daar heb ik toch iets anders mee in gedachten.

Goed, we nemen het gezin Murder waar pa Nick een scheve schaats berijdt in de vorm van Tula, en wanneer dit uitkomt is het toch wel meteen bal en volop rumoer binnen het gezin bestaande uit moeder Kitty en dochters Rosebud, Constance en Baby. En het moet gezegd dat de eerste ruzie tussen Kitty en vader Nick meer dan vermakelijk is met scherpe en cynische humor en goed acteerwerk. Wanneer Nick vervolgens naar buiten loopt is het toch wel even schrikken met een musical-achtige fase met zang en dans. En ja, dat is niet bepaald mijn ding hoewel ik al verder erger en irritanter op dat vlak gezien heb en moet ik zeggen dat de muziek in Romance and Cigarettes een aangename jaren '60 stijl heeft. Ook grappig trouwens het bandje van de dochters en Bobby Cannavala die net als in Boardwalk Empire hier ook weer totaal op gaat in zijn rol.

En ontegenzeggelijk zit er wel een idee achter Romance and Cigarettes plus een bepaalde styling. Het heeft humor, drama, een beetje kolder en de sterke cast kan de gang gaan met fraaie uitzicht op de koop toe van Winslet, Parker en vooral Moore. Maar dat is het dan wel een beetje binnen een film die vooral onevenwichtig is, alle kanten opvliegt en daarbij regelmatig saai is en de aandacht verliest. Geen film voor mij wat dat betreft, geen voldoende en snel op naar de volgende.