Anthropoid (2016)

Redelijke film maar voor mij helaas te geforceerde emotie. En waarom dat stomme accent. Heeft helemaal geen doel. we willen geen aandacht trekken sla me daarom in mijn gezicht. welke logica is dat? Lekkere timing van reclameblok spike tv.

Valt me wel op in dit soort films wat voor amateurisme men bezigde. Maar ja makkelijk praten voor hen was t natuurlijk complete chaos.

Hele aardige film die volgens meer dan goed een beeld laat zien van de aanslagplegers op Het Blonde Beest. Heb me verder nog niet in deze film verdiept over de achtergrond en informatie die gebruikt is maar het komt aardig overeen met het beeld dat ik reeds had door de roman van Laurent Binet genaamd HhhH en Hitlers Beul van Robert Gerwarth.

De mannen worden zonder veel omhaal of kennismaking per parachute gedropt. Het beeld dat er slechte communicatie was met verzetsgroepen en de voorbereiding en het materiaal ook maar halfjes was, lijkt wel aardige te kloppen. Dat de Britse dienst die dit soort operaties leidde nu niet bekend stond als heel professioneel en goed voorbereid sijpelt zo nu en dan goed door het verhaal heen. Dat Gabcik en Kubis zich eigenlijk maar moesten redden en vooral op zichzelf aan gewezen waren of de aanslag nu slaagde of niet is amper voor te stellen.

Heydrich komt praktisch niet in beeld, veel oog voor de voorbereiding en de uiteindelijk aanslag is mooi in beeld gebracht en zal niet veel van de werkelijkheid gescheeld hebben. Mooi detail overigens, Bothe, Heydrich dus, die na de aanslag slechts licht gewond naast de auto knielt, of op de drempel gaat zitten, met op de achtergrond de nog rokende granaatscherven die tussen het paardenhaar door de zitting naar buiten steken. Want dat was namelijk wat hem fataal werd, bloedvergiftiging door het materiaal wat in de zitting van de auto zat. En aangezien penicilline nog niet uitgevonden was slaagde de aanslag met terugwerkende kracht. Hitler stuurde overigens zijn lijfarts maar die kon uiteraard weinig uitrichten.

Het daarop volgende beeld van Praag in rep en roer, op het randje van een catastrofe, vind ik goed gebracht. Meer dan 12.000 mensen werden opgepakt in de jacht op de daders. De vergeldingen, massa executies, arrestaties en martelingen die volgden zullen zo ongeveer gegaan zijn. Weerzinwekkend de martelingen van Moravec, de zoon van de hospita. Ik vraag me dan trouwens af waarom zo'n jongen wist waar de twee zaten. Net als wanneer de twee mannen nog geen vijf minuten op dat adres zijn, er een dame binnenkomt die de hospita in de huishouding helpt, haar doodleuk vertelt wie het zijn om vervolgens te zeggen dat ze het voor zich moet houden. Tja, zoiets lekt uit natuurlijk...
Afijn de strijd in de kerk en de crypte, bekende info. Het was wachten op de brandweerslangen om het zomaar te zeggen.

Prima film die volgens mij niet veel van de echte lijn afwijkt. Bepaalde dingen komen goed over, toch is de film in het begin wat aan de trage kant en krijg je niet echt het idee dat ze in gevaarlijk bezet gebied zijn. Er had daar iets meer met spanning en muziek gedaan kunnen worden. Geen toperdetop maar wel een prima film over een voor velen onbekend onderwerp.

Gedetailleerde reconstructie van de moordaanslag op nazibeul Heydrich en de gewelddadige nasleep daarvan. Een van de betere films over het verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog. Opmerkelijk dat regisseur Sean Ellis niet alleen meeschreef aan het script, maar ook nog eens de cinematografie voor zijn rekening nam. Knap.

Gisteren op tv gezien. Geen slechte film, het grootste deel van de tekortkomingen zijn hier reeds meerdere malen aangehaald.

Slome en slachtrijpe duitsers, engels gesproken en iets te weinig aandacht voor de voorbereiding in London en de massaslachtingen die dit heeft teweeggebracht bij de gewone bevolking.

Een punt dat ikzelf de moeite waard vond was de vermelding van de stress en de druk die op deze mensen lag, soms is "superman" spelen toch niet de juiste manier om in het leven te staan.

Dit wordt goed weergegeven wanneer Jan beseft dat hij eigenlijk liever een huisvader met een rustig leven zou willen zijn aan de zijde van zijn Maria.

Tja..een mens maakt blijkbaar in een oorlog wel meer keuzes waarvan hij dan vroeg of laat de impact echt beseft..dit is mooi in beeld gebracht..

Er zijn, mijns inziens, veel "helden" gestorven in de oorlog waarvan nu, amper 75 jaar later, niets meer geweten is.

Het is goed dat een soortgelijk stukje geschiedenis, zoals in deze film, van tijd tot tijd meer op de voorgrond komt.

Zeker de moeite om te bekijken, deze film met een moeilijke (en voor een oorlogsfilm ongewone) naam

De roman HHHH over deze geschiedenis van Laurent Binet uit 2010, was een flinke bestseller en werd niet lang geleden ook verfilmd door de VPRO: Himmlers hersens heten Heydrich. Ook te bekijken op die link, trouwens.

De film HHhH (2017) was iets minder dan Anthropoid, wat mij betreft. Toch behoorlijk wat expositie afgelopen 5 jaar.

Er zijn, mijns inziens, veel "helden" gestorven in de oorlog waarvan nu, amper 75 jaar later, niets meer geweten is.

Amper iets geweten? Er is over geen enkel onderwerp meer inkt gevloeid dan WOII volgens mij (op de voet gevolgd door Caesar en Napoleon misschien) en al zeker over de figuur van Hitler en de excessen van de concentratiekampen. Mensen die niets van geschiedenis kennen, hebben wel nog enige notie van WOII. Dat wil toch al iets zeggen.

Alleszins: goede film al vond ik de originele prent globaal gezien beter. Wat ik dan weer beter vond aan deze interpretatie was de 'stilte' van de personages naar het einde toe. Fijn dat ook eens de strijd in het oosten belicht wordt ipv altijd die geromantiseerde Amerikaanse bevrijdingsactie in het westen. De nazi's vonden Slaven Untermenschen en behandelden hen ook als dusdanig.

Ik zou gerust wat meer films willen zien over de strijd van de USSR tegen nazi-Duitsland. Uiteindelijk hebben zij dat regime verslagen en niet de bejubelde Amerikanen. Die spoedden zich uit eigenbelang snel naar Europa om de USSR niet heel Europa te laten bevrijden. Voor een goed begrip: ik ben blij dat ik een Westerse democratie leef, maar ere wie ere toekomt.

Goede film over de aanslag op Reinhard Heydrich.

Deze film gaat verder in op de rollen van de aanslagplegers en hun medeplichtigen, en vooral wat er zich nog na de aanslag afspeelt.

De andere film over dezelfde zaak, HHhH, is meer gezien vanuit het standpunt van de Duitsers.

Maar of de ene nu beter is dan de andere, daar laat ik me niet over uit, ik vind ze beiden goed.

Het spijtige bij dit soort films is dat er geen moedertaal wordt gesproken, door alle partijen. Alles is in het Engels en dat zou men eens moeten leren bij het maken van films als deze dat men de moedertaal van de personages moet gebruiken!! De film wint er alleen maar bij !

Nog een minpunt, de film is nog steeds niet te koop met Nederlandse ondertitels !!

Klopt maar in het Engels toch wel prima te doen.

Een film met plussen en minnen. Te beginnen maar met de minpunten. Ik vond het juist in deze film erg jammer dat er een soort van gebroken Engels werd gesproken. Dit had echt in de eigen taal gemoeten. En nu horen we ook nog Duits en Engels door elkaar. Jammer want dit komt de film niet ten goede. Het eerste uur was ook maar zo zo. Beetje oppervlakkig zonder echt naar een doel toe te werken. Daarnaast vond ik het beeld bij tijd en wijle erg schokkerig. En waarom al die grote close up beelden. Je mist zo een beetje het geheel wat er omheen gebeurt wat zeker ook interessant is.

De plussen zijn er ook. Met name in het tweede bedrijf begint het spektakelstuk. Vanaf de aanslag is er genoeg te zien en te horen. Het vervolg is spannend en ook nog waar gebeurd. Petje af voor deze hele dappere Tjechen!! Ik kende deze geschiedenis nog niet. Zo gezegd is het dan toch nog een aardige film geworden die het vooral moet hebben van het tweede uur. Blijf het alleen jammer vinden van de gesproken taal.

Film 3.5

Beeld 4.0 (English sub)

Geluid 4.5

Wel jammer van het gebrekkige engels, met name in het eerste uur maakt dit het er niet makkelijker op. Verder een goede en heftige film.

Voor de gelegenheid van de dodenherdenking maar eens beide films HHhH (2017) en Anthropoid (2016) herzien.

In beide gevallen valt dat nogal rauw op de maag, dat spreekt eigenlijk wel vanzelf. Misschien niet zozeer vanwege de brute geschiedenis en de teleurstellende minder dan happy ending voor de helden van het verhaal, maar vooral vanwege de historische setting, en hoe herkenbaar dat allemaal toch weer is. Het Sudetenland, dat maar even werd ingelijfd door Hitler-Duitsland, want tsja, de meeste mensen die daar woonden waren tenslotte Duitstalig. Waar kennen we dat narratief ook alweer van.

En even herkenbaar is het wel dat de aanstichters van de oorlog er geen enkele moeite mee hebben om over elke denkbare grens heen te gaan in, in, in alles wat ze maar willen bereiken. Elke vorm van menselijkheid gaat zonder pardon overboord, alles wat de beschaving ons in de afgelopen paar duizend jaar gebracht heeft. We leven niet meer in dezelfde tijd, maar in dat opzicht is er toch kennelijk helemaal niets veranderd.

Maar wel een kleine wijziging, in dat ik vroeger Anthropoid (2016) de betere film vond, maar dat is bij deze toch veranderd. Waar de overdaad aan Murphy en Dornan me eerder al tegenstond, is het daarnaast nu ook de net wat te veel aanwezige jongens-met-een-pistool heroiek. Ergens past dat gewoon niet. Overigens past de ontknoping in HHhH (2017) evenmin, want te vaak gewoon fysiek onmogelijk - maar in vergelijking minder vaak wellicht.

En wat me daarbij nog steeds in mijn hoofd speelt is dat ik een paar jaar geleden in Praag was, maar door de drukte in de planning geen kans had om naar deze plaatsen te gaan - met alle gedoe van een normaal bestaan, met een carriere en al. Maar de plaatsen van handeling in dit verhaal verdienen het beslist om een bedevaartsoort te worden, net zoals Santiago - de eerste echte, en de grootste daden van opstand tegen het fascisme tenslotte. Best een eindje lopen, maar misschien moet ik het gewoon eens gaan doen. Of anders op de fiets, of met de trein dan toch.

Maar ik wil er nog steeds erg graag heen, het gezien, gevoeld hebben - daar, waar iemand als eerste echt tegen de verzamelde fascisten zei, tot hier en niet verder. Over mijn lijk. Kom het maar halen.

Al moet ik het hele eind er voor lopen.

Na dik zeven jaar weer eens herzien en eigenlijk ben ik het nog helemaal eens met wat ik toen van deze film vond.

Dit is namelijk een uitstekende oorlogsfilm over de moord op Reinhard Heydrich, die de slager van Praag genoemd werd.

De film komt wat wat langzaam op gang maar eenmaal bij de aanslag aangekomen haalt Sean Ellis alles uit de kast en krijgen we ruim een uur geweldige cinema te zien.

Het laatste uur is echt geweldig sterk. Ellis bouwt met een geweldige score de spanning op zodat je als kijker helemaal meegezogen wordt met de ervaringen van de verzetsstrijders.

Gelukkig zijn de acteurs goed op dreef zodat dat niet als storende factor kan worden beschouwd. Een van de betere oorlogsfilms over de Tweede Wereldoorlog die ik heb gezien.

Vier dikke sterren stonden en blijven staan.