Passages (2023)

Vanaf 24 augustus 2023 in de bioscoop (Imagine Filmdistributie)

Een drama van Ira Sachs is vooral een medogenloos demasque van de hoofdpersoon. Franz Rogowski speelt de in Frankrijk werkende Duitse regisseur Thomas Freiburg. Die al een zeer lang bij de door Ben Winshaw gespeelde huismus Martin is. Freiburg is vrij vroeg in de film al een nogal zelfvoldane etter die ook als regisseur vrij vervelend naar zijn acteurs toe is.

Freiburg is sowieso al niet monogaam, maar valt op een gegeven moment voor een vrouw en verlaat Martin. De vrouw raakt zwanger en Freiburg loopt heen en weer tussen zijn man en de vrouw met wie hij is, Gedreven door jaloezie een zucht naar bewondering. Meer dat dan echte liefde. Hij probeert de situatie zo te manipuleren dat hij beiden om zijn vinger kan winden, maar uiteindelijk wijzen ze hem beide af. Ik hoop dat de hoofdpersoon niet is gebaseerd op regisseur Sachs, want Freiburg is tamelijk onuitstaanbaar. Al is dat misschien ook wel een boeiende vorm van zelfkennis. Ik las een vergelijking met John Cassavetes. Dat vind ik te veel eer, maar deze film is wel sterk , vooral door zeer goede acteerprestaties. Zeker van Rogowski die het geloofwaardig weet te krijgen dat hem in eerste instantie veel vergeven wordt,.

Ik moest wel lachen om een opmerking van iemand op het internet dat in een film met veel naakt onze Adéle eindelijk eens haar kleren aanhoudt. Een beetje flauw maar wel grappig.

Passages is een pijnlijk eerlijk en verrassend liefdesdrama - VPRO Cinema - VPRO Gids

Als je houdt van gesimuleerde seks en geen genoeg kunt krijgen van Rogowski die als een bezetene door de straten van Parijs fietst, dan is dit misschien toch wat voor jou. Het verhaal van echtpaar Tomas [Franz Rogowski] en Martin [Ben Whishaw] en Tomas’ affaire met Agathe [Adèle Exarchopoulos] bestaat uit gekibbel tussen personages die zo egocentrisch (en dus onsympathiek) zijn dat zelfs de buitengewoon getalenteerde cast er niets interessants van kan maken. Een verspilling van tijd en talent dus.

Wat een draak van een film. Stuk voor stuk redelijk onsympathieke personages maar dusdanig plat geacteerd dat er echt nul emotie, diepgang of betrokkenheid bij de acteurs zit. Ik keek naar volstrekte saaiheid. Het hele plotje is niet heel bijzonder en draait echt om de onderlinge relaties maar ja, die gaan dus nergens leven. Visueel ook niet heel bijzonder, zelfs die lange fietsritten die best mooi kunnen zijn voelen enorm aan als kopieergedrag zonder eigen smaak. Kudo's voor die ouders van Agathe die direct doorhebben wat voor vlees ze in de kuip hebben met die gozer. Leukste detail vond ik dat Adèle Exarchopoulos weer juf is als beroep. 1,0*.

Het relaas van een man tussen twee relaties, waarbij liefde en lust elkaar kruisen en het onderscheid soms zoek is. De acteurs zorgen voor een realistische en menselijke intrieste film met karakters die niet altijd zo sympathiek zijn, maar zo is het leven zeker? De drie hoofdacteurs en het relaas trekken de film nog wat op. Maar het blijft iets te veel op de vlakte en de chemie tussen de figuren werkt niet altijd. Hier had zeker meer in gezeten en je blijft wat met honger achter. Maar op zich geen slechte film.

Stroef drama over een homo die een intieme relatie krijgt met een vrouw en vervolgens van twee walletjes wil eten. Een onaangename film.

Film over een homostel dat zich gedraagt als een stelletje wijven. Gaat nergens heen. Saai protret.

2*

Sterk geacteerd, maar qua meeleven bleef ik toch meer hangen op niveau Love is Strange dan Little Men, dat me meer mee kreeg. Desalniettemin heb ik me niet verveeld, ondanks dat Rogowski niet de meest sympathieke rol heeft bleef het me wel intrigeren. En Whishaw zorgt uiteraard voor de nodige zachtheid en tederheid, al zit hij ook redelijk verankerd in zijn wat giftige can't-live-with-you-can't-live-without-you relatie.

Fijn om Exarchopoulos weer te zien, al ligt het zwaartepunt hier bij de heren.

Goeie film waarin een man een relatie krijgt met een vrouw, terwijl hij getrouwd is met een man. De drie personages zijn boeiend genoeg neergezet en de driehoeksverhouding waarin ze zich bevinden zorgt voor genoeg wrijving. De film kan wellicht wat saai overkomen, maar wel mooi, naturel acteerwerk en de film duurt zeker niet te lang. Een nipte 3.5 sterren.

Een broeierige film betreft een driehoeksrelatie tussen twee mannen en een vrouw. De focus ligt hier vooral bij het homokoppel. Jammer dus een beetje voor de fans van Adèle Exarchopoulos, incluis mezelf. Maar ik beleefde ook wel plezier aan Franz Rogowski, meer en meer toch wel de coming man van de Duitse cinema. Hij maakte indruk net als in zijn excellente film twee jaar terug, Grosse Freiheit (Film, 2021).

Geen seksuele uitspattingen van een menage à trois, maar een destructieve verstikkende situatie. Rogowski zet met Tomas een complex personage neer, iemand die zeker zijn aandeel heeft in de toxische relatie, maar met zijn flair toch enige sympathie verwerft. Het toont ook zijn kwetsbaarheid aan al kon dit verder uitgediept worden.

Niet slecht allemaal, maar ik had er toch iets meer van verwacht. Net niet overtuigend genoeg.

Ik had hier zoveel van verwacht maar ik vond het vooral dramatische karakters en een hoop gedoe.

ik heb dat niet snel met een film , dat ik het hoofdpersonage niet kan uitstaan.

hier wel met die Thomas, wat een egocentrische manipulatieve man!

de andere personages zijn eigenlijk ook niet interessant en laten zich nogal inpakken door deze figuur.

met moeite de film uit gezeten.