Looks That Kill (2020)

Positief verrast.

Zeer aangename verrassing zelfs, had vooraf namelijk vooral een flauwe bedoening verwacht. Ik had dan ook een totaal andere film verwacht, want met een concept waarbij mensen sterven bij het zien van een gezicht zou je denken dat er wat horror bij komt kijken, of op z'n minst thriller. Daar is binnen deze film absoluut geen sprake van.

Sterk geacteerd door twee namen die niet in de beste films hebben gespeeld en in de betere films (of series) vooral wat naar de achtergrond zijn geplaatst. Looks That Kill laat zowel van Telles als Flynn een betere kant zijn en bewijst ook meteen dat subtielere, diepgaande rollen geen probleem voor ze zijn. Niet dat de personages verder geweldig worden uitgediept, maar ze zijn herkenbaar en de chemie is sterk aanwezig.

Deed me qua stijl ook denken aan een iets beter gebalanceerde maar minder gestoorde versie van Spontaneous. Looks That Kill heeft ook minder genres om op de weegschaal te leggen, maar voor wat het wel heeft wisselt het ze perfect uit. De herkenbare sfeer en het intieme, betrekkelijke gevoel leiden je als kijker vlot door de speelduur die regelmatig verrast maar vooral vermaakt.

Ik voelde film best, al kwam die echte klap er op het einde niet uit. Dat neemt niet weg dat de film me wel degelijk wist te raken, en het is lang geleden dat dat mogelijk werd gemaakt door een film. Deze film is daarom ook een positieve verrassing geworden, omdat ik het er best warm van kreeg en met een glimlach uit kon klikken. Waar Spontaneous uiteindelijk zijn balans verloor blijft Looks That Kill altijd op het rechte pad.

Ik raad de film van harte aan bij tienerfilmfans. Film voelt lekker herkenbaar aan ondanks het belachelijke gegeven, wordt naar behoren geregisseerd en kent daarnaast een passend sentimentele maar goede soundtrack. Looks That Kill had soms wat luchtiger kunnen zijn, maar raakt zonder opdringerig of vervelend aan te voelen. Dat doen niet veel films vanuit Amerika meer, en daarom is dit juist een leuke verrassing.

Draak van een film. Zo'n beetje alles is slecht. Geen chemie tussen de hoofdrolspelers, matig acteerwerk, hoop clichés (de oudjes in het verzorgingstehuis, de uitwisselingsstudent). Zonde van de tijd.