Danger Close: The Battle of Long Tan (2019)

Direct naar Blu Ray? Ziet er toch zeer goed uit, en had ik ook graag in de bios willen zien.

Gepreordered bij deze

Ziet er zeker goed uit!

ziet er gelikt uit, inderdaad. En een Australische productie, dus interessant!

Maar moet het nou altijd zo heroisch? 100 men stood against thousands... Aanzwellende muziek. slow-motion... zucht.

Het is geen slechte film maar het voelt een beetje als mosterd na de maaltijd qua verhaal. Blijkbaar was het 45 jaar na dato ineens belangrijk om een groep soldaten te eren vanwege hun heldhaftigheid. In mijn ogen en waarschijnlijk ook in de ogen van de Vietnamezen waren de Amerikanen en iedereen die zich voor hun karretje lieten spannen de binnendringers. Terecht dus dat de Vietnamezen uiteindelijk 'gewonnen' hebben. Jammer dat de verantwoordelijken voor de 2 miljoen doden nooit de gevangenis hebben gezien. "Kill one man, and you are a murderer. Kill millions of men, and you are a conqueror. Kill them all, and you are a God."

Deze film is dus eigenlijk overbodig, vooral ook vanwege het gevoel wat het moet geven, dat de 18 doden aan Australische kant erger waren dan de 245 dode Vietnamezen. Nee, deze film had ik 20 jaar geleden gewoon als zoete propaganda koek geslikt maar nu laat het een bittere nasmaak over.

Voor een realistischer beeld kan ik alleen maar de serie The Vietnam War (2017) - TvMeter.nl van Ken Burns aanraden.

Eindelijk nog eens een deftige oorlogsfilm, er worden er al nieveel gemaakt, als er gemaakt worden is het vaak slappe hap maar deze hier vond ik echt boeien vh begin tot het einde, zeer vermakelijke film.

Uiteraard niet de beste oorlogsfilm ooit die ik heb gezien maar wel een goeie film.

Acteurs deden het ook goed, ja, ik vond het wel goed in elkaar steken.

Een uitstekende oorlogsfilm, zoals ze inderdaad maar weinig meer gemaakt worden. Wou ik een goeie oorlogsfilm zien, dan moet ik mijn eigen collectie raadplegen want daar zitten er voldoende in. Deze film is voor mij een ware verrassing wat productie aangaat. Het ziet er allemaal goed verzorgd uit, het acteren, camera, locaties en soundtrack ect. Er is meer dan voldoende actie en de vele veldslagen zijn zeer realistisch in beeld gebracht. Deze oorlogsfilm gaat na verloop van tijd zeker een keer in de herziening. Een 4.0

Aardige oorlogsfilm. Het verhaal is best realistisch en wordt aardig uitgewerkt. De opbouw is redelijk. Er is voldoende spanning en actie. Een minpunt is wel dat de actie vrij eentonig is en gaat daardoor al snel wat vervelen. Verder ziet de film er visueel goed uit met een goede aankleding en een prima soundtrack. Het acteerwerk is voldoende. 3.0/3.5

Persoonlijk vond ik dit een van de aardigste oorlogsfilms van de afgelopen maanden die ik gezien heb, niet het gewone wat heen en weer schieten maar ook een echt drama voor de betrokkenen die onder een kruisvuur van de vijand komen te liggen. De Amerikanen die met hun luchtmacht helaas voor de Australiers niet genoeg tijd voor hen kunnen maken zie je dus ook maar nauwelijks opdagen in deze film. Dat ondanks dat de meeste wereldburgers denken dat Vietnam een Amerikaans "avontuur" was. Dus niet, het begon allemaal met een land (Portugal en later Frankrijk) wat daar een kolonie had en dit langzamerhand niet meer onder 'controle' kon houden en de 'communisten' verafschuwden. Ach, overheersers uit den vreemde zijn nooit goed, dus ook niet voor de Vietnamezen.

De film krijgt van ons een ruime 7!

Best aardig. Het ziet er allemaal netjes uit en de cast doet het ook niet slecht. Het verhaal is helaas niet zo bijzonder, soldaten die vechten op het slagveld tegen de Viet Cong, zoiets hebben we al heel vaak gezien en maakt daardoor weinig indruk. Verder geen slechte film hoor, maar memorabel is het ook niet.

Verrassend goed film over een minder bekende partij in de Vietnam oorlog, de Australiërs en daarbij Nieuw Zeelanders.

De tamelijk realistische film (volgens mij dan) geeft ook triestheid.

Wat hadden de Amerikanen daar te zoeken en als logische vraag daaropvolgend, waarom lieten de Australiërs en Nieuw Zeelanders zich voor het karretje spannen.

Geweldig gevochten allemaal, veel mee vijanden gedood als eigen mensen gesneuveld. Wat een dapperheid.

Maar zouden de Australische moeders van de gesneuvelde helden ook trots zijn op de gewonnen slag, en vooral met de huidige kennis dat het allemaal niets gebracht heeft?

Blijft voor mij over, een goede oorlogsfilm, dat wel.

Geweldige oorlogsfilm waar genoeg actie in zit, ziet er verder prima uit.

Ook goed geacteerd.

Ik ben geen fan van oorlogsfilms, maar deze is top. Dit laat echt de oorlog zien hoe het was en dat je er in zit, dat kun je van weinig oorlog films zeggen. Voor mensen die graag oorlog films zien moet je deze zeker hebben gezien. Ik vond hem persoonlijk beter dat Platoon, Patton, 1917 en nog andere bekende oorlog films. Een dikke 4 sterren film.

mooi in beeld gebracht. Maar de acteerprestaties konden me niet echt overtuigen.

Eerste deel van de film is nogal geforceerd. Tweede deel is wel beter.

Zeker geen slechte film, maar toch geen topper.

Degelijke Vietnamfilm over gestationeerde Australische en Nieuw-Zeelandse soldaten. Er is wel wat beters op de markt, maar dat neemt niet weg dat een kijkbeurt overbodig zou zijn. De actiescènes worden mooi in beeld gebracht en de aankleding is prima. Er is ook de nodige aandacht voor drama.

Dat dramagedeelte wordt jammer genoeg wat opgedreven met de soundtrack en wat heroïsche oneliners. De strijd wordt vrij accuraat weergegeven wat de intensiteit ten goede komt.

Danger Close lijkt te beginnen als een aflevering uit MASH. Ik dacht nog wat is dit? Gelukkig komt de lange battle snel en wordt de film snel beter. Het is helaas wel een lange battle dus veel variatie zit er niet in maar het wordt wel sterk gebracht. Ook de beelden zien er schitterend uit. Jammer is soms wel dat de aanzwellende muziek soms de boventoon voert. Muziek is soms niet passend en kan dan weggelaten worden. Blijft het wel raar vinden dat Aussies en Kiwi's geen helmen dragen. Zeer bijzonder!

Kort samengevat degelijke oorlogsfilm die zich afspeelt op 18 augustus 1966.

Film 3,5

Beeld 4,5

Geluid 4,0

Aardige film en realistisch gemaakt. Wel jammer dat veel van de aktie hetzelfde is en als ze namen roepen weet je niet over wie het gaat.

Vond ook de hoofdrolspeler (Travis Fimmel) een terughoudende rol hebben. Had hem meer aan het front verwacht

3*

Australische "Platoon" of "Tour of Duty", vul het maar in. Met in de hoofdrol Viking Travis Fimmel die altijd een psychopatische uitdrukking heeft in zijn gezicht. Hetgeen ook weer van pas komt in deze oorlogsfilm. "Dangerous Close" ziet er verzorgd uit. Er is aandacht besteedt aan de manier van filmen. De slow motion scenes maken de film nog meer intens. Er wordt naar behoren geacteerd in dit op ware gebeurtenissen gebaseerde verhaal. 3.5*/4*

Een verassende en zeer goede en ontroerende en indrukwekkende oorlogs film.

Naarmate de film vordert,wordt hij steeds beter.

Naar een waargebeurd verhaal.

Het einde is daarom ook indrukwekkend.

Wat de makers laten zien.

Met prachtige film muziek.

Mooi camera werk en uitstekende acteurs.

Uitstekende film, boven verwachting.

Filmpje met niet eens zo'n grote naam die waarschijnlijk bij het grote publiek een beetje onder de radar gebleven is. Vooral toch vanwege de behoorlijke kritieken en beoordelingen aangeschaft en gisteren met veel plezier bekeken.

De term Danger Close zegt al veel en zou net zo goed Broken Arrow genoemd kunnen worden waarmee ik de eerste overeenkomst met We Were Soldiers al vast heb gehad. Broken Arrow is een call-sign gebruikt wanneer troepen onder de voet gelopen worden en alle middelen van buitenaf opgeroepen worden. Danger Close omschrijft, dat zal vast geen verrassing meer zijn, het verhaal van Australische militairen op een patrouille buiten hun basis waarbij ze mede door onervarenheid, slechte afspraken, bonje in de hirarchische keten, en het gebrek aan goede ondersteuning ernstig in de problemen komen en hun contact met een numerieke meerderheid een strijd wordt op leven en dood, net als in We Were Soldiers.

Ontzettend sterke punten vind de film zeker in de actie, de speciale effecten, het visuele vlak van de omgeving en het kloppende materiaal en wapens. De Huey's, APC's, Phantoms en bijvoorbeeld het rare wapen de Owen Submachine Gun. Dan is de gekozen locatie en natuur fraai en wat zitten er soms plaatjes tussen met de ondergaande zon en troepen slechts silouehetten in hoog contrast. Dan is er de actie die er eigenlijk wel heel erg goed uitziet, uiteraard kan men tegenwoordig veel met CGI maar ook dat kost geld en het moet gezegd dat het er voor een film buiten de Hollywood begrippen er erg overtuigend uitziet en een beetje gruwel niet schuwt. Dan is een absoluut pluspunt de soundtrack die een fraaie mix is van verschillende stijlen en erg goed past. Net als in....juist, We Were Soldiers.

Minpunten? Ja, die zijn er wel. Zo is er erg weinig karakterontwikkeling, wie zijn het, waar komen ze weg enzovoort. En zo zijn de details die wel doorgevoerd worden van het ene ventje dat gaat trouwen, de kift tussen een paar anderen, en nog wat van dat soort dingetjes behoorlijk standaard zeg maar cliché. De gebruikelijke 'do's en don'ts' zijn er weer in de vorm van luid praten, je kop te ver uitsteken of midden op het slagveld rechtopstaande het terug vinden van je kameraden vieren en je zit eigenlijk in de gemiddelde oorlogsfilm die niet bijster scoort. Ook storend is dat die Noord Vietnamese troepen alleen maar rennend in beeld komen, net alsof die mensen niet normaal kunnen lopen.

Maar om Danger Close daar op af te rekenen is te gemakkelijk. Want de film is in de eerste plaats bijzonder sterk als spektakel, daarnaast wordt er prima met een jaren '60 sfeertje qua muziek gewerkt, dit in tegenstelling tot We Were Soldiers, en is er ook een zekere aanklacht die interessant te noemen is betreffende de steun die Team America bood aan andere landen. Wat mij betreft een prima Vietnam film en zeker een toevoeging in de collectie en een herkijk op termijn waard.

Aangename verrassing, deze eersteklas australische oorlogsfilm over een vrij onbekende veldslag op een rubberplantage in zuid-vietnam, op 18 augustus 1966. Bijzonder fraai in beeld gebracht, met veel aandacht voor detail en een prachtig gebruik van slowmotion tijdens bepaalde aktiescenes. Het prima spel van de cast en de overtuigende aanpak qua materieel en production design maakt het helemaal af. Spannend, meeslepend en spectaculair.